ლოცვა - ციტატები, გამონათქვამები

როდესაც ღვთის წინაშე მოწყალების გამღებისათვის ილოცებთ, იმავდროულად თქვენი საკუთარი სულისთვისაც იღვაწებთ.

თუ შენ არ შეგიძლია, ძმას დაეხმარო, უფალს სთხოვე მისი შეწევნა

თუ გლახაკს არაფრად ჩააგდებ, უარგყოფს ის, ვინც მისი გულისთვის დაგლახაკდა; თუ არ გაუღებ მას, ვინც გიკაკუნებდა - არც შენთვის გაიხსნება ღვთის სასუფევლის კარი; არ შეისმინე მწუხარის კვნესა?! - არც უფალი შეისმენს შენი ლოცვის სულთქმას.

როგორი სასოებით გაიწვდი ხელებს შენი შემოქმედისაკენ, როდესაც თვითონ შენსავე მსგავსს, რომელსაც შენსკენ აქვს ხელი გამოწვდილი, ზურგს აქცევ?

როგორ იტყვის შენი ბაგეები, - "შეისმინე ჩემი, უფალო!" როდესაც თვითონ არ გესმის ღატაკის ან, უფრო სწორად, იესო ქრისტესი - ამ ღატაკში, რომელიც შენ გიხმობს?

როგორ უნდა სთხოვო უფალს ტაძარში სხვებთან ერთად: "მომეცი უფალო!", როდესაც თვითონ არ აძლევ ღატაკებს მაშინ, როცა ეს შეგიძლია?

რა იმედით უნდა ილოცო ღვთის წინაშე, როდესაც თვითონ არ უსმენ, შენი მსგავსი ადამიანების ლოცვას?

მოწყალე ღმერთი ბუნებრივი მოწყალებით მიაპყრობს ყურადღებას ლოცვას, მაგრამ მხოლოდ - მოწყალეთა ლოცვას.

მოწყალების გარეშე ლოცვაც უნაყოფოა

ვინც ხელზე ზეთს ისხამს, რათა ავადმყოფს აცხოს იგი, თვითონ უწინარეს იღებს ზეთის ცხიმს; ასევეა ძმისთვის მლოცველი (და საერთოდ, მოყვასის სარგებლისათვის მზრუნველი და მისთვის სიკეთის მკეთებელი), ვიდრე მას მოუტანს სარგებელს, თვითონ ღებულო... იხილეთ სრულად