ერთი მონაზონი სხვა მოსაგრემ გაანაწყენა. იგი ბერთან წავიდა და უამბო, რაც მოხდა მათ შორის, თან განრისხებულმა წამოიძახა: "აუცილებლად გადავუხდი სამაგიეროს!" დიდხანს არწმუნებდა ბერი, დიდხანს ურჩევდა, შურისძიება ღვთისთვის მიენდო, მაგრამ განაწყენებული ბერი მას არ უჯერებდა და განუწყვეტლივ იმეორებდა: "ვერ დავმშვიდდები, სანამ შეურაცხყოფისთვის სამაგიეროს არ გადავუხდი".ბერი დიდხანს ტიროდა მონაზონის არასწორი დამოკიდებულების გამო, შემდეგ დადუმდა, ბოლოს კი უთხრ...

link

უკუეთუ გრქუა შენ მარხვისათვის, მიზეზ-იდგამ შენ უძლურებასა გუამისასა. და უკუეთუ გრქუა შენ გლახაკთ-მოწყალებისათვის, მიზეზ-იდგამ შენ უპოვრებასა. და უკუეთუ გრქუა შენ მარადის ლოცვასა დადგრომაი წინაშე ღმრთისა, მიზეზიდგამ შენ ხორცთა სახმრისათვის ზრუნვასა. და უკუეთუ გრქუა: ისმენდ წიგნის კითხვასა და გულისხმა-ჰყოფდ ძალსა თქუმულთასა, მიზეზ-იდგამ უმეცრებასა წიგნთა კითხვისასა. უკუეთუ გრქუა: მშვიდობა-ყავ მოყუასთა შენთა თანა, მეტყვი მე: არა შეიწყნარებენ სიტყუას...

link

უკუეთუ ბოროტი მრავალი შეგემთხვიოს მოყუსისა შენისაგან, ეკრძალე განკითხვად და მიგებად მისა ბოროტი, უკუეთუ არა აგინებ და შეურაცხ-ჰყოფ უფალსა მისსა. არამედ მიუტევე საქმე შენი ღმერთსა და მან განაგოს იგი კეთილად და უმჯობეს შენსა. რამეთუ შენ გამცნო უფალმან ლოცვაი გულითა წმიდითა შემაწუხებელთა შენთაი და არა თუ შურისგებაი. რამეთუ შენ ვერ შემძლებელ ხარ შურისგებად მისა, ვითარ-იგი ღმერთი განმზადებულ არს შურის-გებად შენ წილ მტერისათვის შენისა. უკუეთუ შენ მას მ...

link

თუ ჩვენ სინამდვილეში ვფიქრობთ, რომ ჩვენი ცოდვების გამო შემოვიდნენ ქურდები ჩვენს სახლში და ღმერთმა, თავისი კაცთმოყვარებით, არ დაუშვა ჩვენთვის ბოროტება გაეკეთებინათ, მაშინ რატომღა გვსურს შურისგება? რატომ არ მივანდობთ ყველაფერს ღმერთს, რომელიც ამბობს: "ჩემი არს შურისგებაი და მე მივაგო" (რომ. 12, 19). ღვთისა თუ გვეშინია, მაშინ როდესაც ვხედავთ, რომ ისინი (ქურდები) რაღაცას ითმენენ, შეძლებისდაგვარად უნდა დავეხმაროთ; მაგრამ, რადგან ჩვენ ჯერ ამ საზომისთვი...

link

ისინი, თუმცა კი გამოცდილნი არიან სასამართლო საქმეებში, მაგრამ ჩვენ მათ არა მარტო ზიანის, არამედ ცუდ შედეგებზე მსჯელობის საბაბსაც ვაძლევთ, რაც არანაკლებ საზიანოა. თუ ჩვენ თავად ვაწარმოებთ ასეთ საქმეებს, ეს დამღუპველია ჩვენი სულისათვის. ხოლო თუ ისინი დაზიანდებიან, მაშინ ჩვენ ვიქნებით მათი ზიანის მიზეზი; ცოდვა ჩვენზე გადმოვა და დაგვედება მსჯავრი, რომელიც წერილშია ნათქვამი: "შეუგვანებელ არს საცთურისა არა მოსვლაი, ხოლო ვაი, ვისგან მოვიდეს" (ლუკა 17,1)...

link