მრისხანება ყველაზე მეტად ჩვენში მაშინ მჟღავნდება ხოლმე, როდესაც მოყვასისგან გვესმის ჩვენი საწინააღმდეგო, მამხილებელი ანდა - ავი სიტყვა. ჭეშმარიტ ქრისტიანს ეს ყველაფერი არ აღიზიანებს ისევე, როგორც ვინმესგან მოსმენილი ქებაც არ აამაყებს მას.
ისინი, რომლებიც უგუნურად ამხელენ სხვებს, სულიერ სიბნელეში და სიძულვილში არიან. ადამიანები მათ კუნძებად წარმოუდგენიათ და ულმობლად თლიან, ამუშავებენ და მიუხედავად იმისა, რომ ადამიანი ამისგან იტანჯება, მათ ის კვადრატები ახარებთ, რომლებსაც მათგან ამზადებენ (კუბისტების სტილში)!
211. თუ წილად გხვდება ძმათა მბრძანებლობა, დაიცავი შენი მოვალეობა და შემოპასუხების შიშით არ შეიკავო თავი იმის თქმისგან, რაც საჭიროა, რადგან ვინც შეისმენს, საზღაური გექნება მისი სათნოების გამო, ხოლო ვინც არ შეისმენს, ყოვლითურთ მიუტევე მას, და სათანადოდ მიიღებ მისგან, ვინც თქვა: "მიუტევეთ და მოგეტევებათ თქვენ" (მთ.6.14).
ისინი, რომლებიც მრისხანების ვნებით არიან შეპყრობილნი, ან აღშფოთებას მოუცავთ და წუთისოფელს ამხელენ თითქოს იმისთვის, რომ ქვეყნად სიკეთე და სულიერი სიმყუდროვე მოიტანონ, ძლიერ ქარს ემსგავსებიან, რომელსაც სურს ზღვა დააწყნაროს, ემუქრება მას და ანთხევს მასზე მისგანვე ამოზიდულ აქაფებულ ტალღებს, ძირავს გემებს ღია ზღვაში და ყურეში.
ცოდვა უნდა გვძულდეს, მაგრამ ცოდვის ჩამდენი ადამიანი, როგორც ბოროტის საცოდავი იარაღი, უნდა გვიყვარდეს და გვებრალებოდეს. იგი არ უნდა მოვიძულოთ, არამედ უნდა დავეხმაროთ მას ნაკლის დაძლევაში. მოძმის მხილებას კი სიყვარული უნდა ედოს საფუძვლად, თორემ იგი მოყვასისადმი სიძულვილსა და მტრობაში გადაიზრდება და უფრო დიდი ბოროტების სათავედ იქცევა.
როცა ვნებაშეპყრობილი ადამიანი ეგოისტს შენიშვნას აძლევს, ამ დროს იგივე ხდება, რაც კვესით ტალზე ჩამოკვრისას: ნაპერწკლები სხვადასხვა მხარეს იფანტება, მაგრამ თუკი ეს უგუნური მგრძნობიარე ადამიანს მისცემს შენიშვნას, შეიძლება მას ძლიერი ტრავმა მიაყენოს და ეს იმას ემსგავსება, ვინმე ველური რომ ჩვილი ბავშვის თვალიდან რკინის ჯაგრისით ბეწვის ამოღებას შეეცადოს.
რაც შეეხება ეკლესიას, იგი ყოველ ცოდვის ჩამდენს სინანულისაკენ მოუწოდებს, და სხვათაგან მის განკითხვას კრძალავს, ხოლო მოქცეულს - სიყვარულით და სიხარულით იღებს. ცოდვის ცხოვრების წესად დამნერგავს და ასეთი სწავლების საჯაროდ გამავრცელებელს კი, დაუნდობლად ებრძვის მხილების მახვილით, რათა დაიცვას სამწყსო და ამ ადამიანსაც (ან ადამიანთა ჯგუფს) დაეხმაროს ეშმაკის მსახურებისაგან გათავისუფლებაში.