მოწყინება ხშირად მეექვსე, უფრო სასტიკ ვნებაში - უვაში, მწუხარებაში გადაიზრდება ხოლმე. მწუხარე ადამიანი ჰგავს დაჭრილ, დამწყვდეულ მხეცს, რომელიც გადარჩენას ვერსად ხედავს. მწუხარება ღმრთის იმედის დაკარგვაა, მწუხარება ადამიანებისადმი ...
იხილეთ სრულად
მოწყინება ხშირად მეექვსე, უფრო სასტიკ ვნებაში - უვაში, მწუხარებაში გადაიზრდება ხოლმე. მწუხარე ადამიანი ჰგავს დაჭრილ, დამწყვდეულ მხეცს, რომელიც გადარჩენას ვერსად ხედავს. მწუხარება ღმრთის იმედის დაკარგვაა, მწუხარება ადამიანებისადმი სიძულვილია. მწუხარეს მთელი ცხოვრება ბოროტი და ფუჭი ხუმრობა ჰქონია, ეჩვენება, რომ ბნელ ხაროში ჩავარდა, საიდანაც ვეღარ ამოვა; ეჩვენება, რომ სამყარო - ეს უსულგულო მექანიზმი მალე მწერივით გასრესს. მწუხარე ადამიანი გარემომცვე...
მეხუთე წყლული, მეხუთე ვნება არის მოწყინება - ნაღვლობა. მას შეიძლება ვუწოდოთ სიკვდილი სიკვდილამდე. ნაღვლობას, ჩვეულებრივ, საწუთოსა და წარმავალის ზედმეტი შეყვარება იწვევს. ადამიანი ცხოვრებაში ეძიებს იმას, რისი მიღწევაც შეუძლებელია ა...
იხილეთ სრულად
მეხუთე წყლული, მეხუთე ვნება არის მოწყინება - ნაღვლობა. მას შეიძლება ვუწოდოთ სიკვდილი სიკვდილამდე. ნაღვლობას, ჩვეულებრივ, საწუთოსა და წარმავალის ზედმეტი შეყვარება იწვევს. ადამიანი ცხოვრებაში ეძიებს იმას, რისი მიღწევაც შეუძლებელია ამქვეყნად. იგი ეძიებს ბედნიერებას, მის თვალწინ კი, ყოველდღიურად ბანქოს ქოხებივით ინგრევიან და აჩრდილებივით ქრებიან ბედნიერების მოჩვენებები. ადამიანი ეძიებს მუდმივობას. აქ კი ყოველივე იცვლება, მოძრაობს, ჩანჩქერივით უფსკრულ...
უბედურება არის ხშირად საგზალი, ანუ სასჯელი ცოდვისა. კაცს სასჯელი, უბედურება ხშირად მისი ცოდვით დაემართება. როდესაც შეგემთხვევა შენ, ძმაო ჩემო, რომელიმე ჭირი, მწუხარება, უბედურება, მაშინ კარგად დაფიქრდი და პირმოუფერებლად გამოიკვლიე...
იხილეთ სრულად
უბედურება არის ხშირად საგზალი, ანუ სასჯელი ცოდვისა. კაცს სასჯელი, უბედურება ხშირად მისი ცოდვით დაემართება. როდესაც შეგემთხვევა შენ, ძმაო ჩემო, რომელიმე ჭირი, მწუხარება, უბედურება, მაშინ კარგად დაფიქრდი და პირმოუფერებლად გამოიკვლიე, რა იყო მაგის მიზეზი? სიდგან მოგევლინა ის მწუხარება? თუ შეატყო და სინდისმა შენმა პირმოუთნევლად გითხრას, რომ თვითონ შენ იყავი მიზეზი ამისა, მაშინ ეცადე მოსპო შენ შორის ის მიზეზი, დასტოვო ის ჩვეულება, გაისწორე ის თვისება,...
ჭირი, მწუხარება განაღვიძებს კაცსა, დააფიქრებს, მიაქცევს მის გონებას მის თავზე, სინანულში შეიყვანს. ჭირსა, უბედურებასა, მწუხარებასა დიდი გავლენა აქვს კაცის გულზე და სულზე; მრავალნი პირნი, რომელნი იყვნენ სრულიად განრყვნილნი და უსჯულ...
იხილეთ სრულად
ჭირი, მწუხარება განაღვიძებს კაცსა, დააფიქრებს, მიაქცევს მის გონებას მის თავზე, სინანულში შეიყვანს. ჭირსა, უბედურებასა, მწუხარებასა დიდი გავლენა აქვს კაცის გულზე და სულზე; მრავალნი პირნი, რომელნი იყვნენ სრულიად განრყვნილნი და უსჯულონი, ღმერთმან მოაქცია და განსწმიდა უბედურებითა და მწუხარებითა, რომელი მიაყენა მათ. შეიძლება დარწმუნებით ვსთქვათ, რომ ჭირი და მწუხარება არის უმჯობესი მასწავლებელი კაცის ჭკუისა, მზრდელი, გამაფრთხილებელი, გამაღვიძებელი კაცი...
მწუხარებას ადგილი აქვს ცხოვნების გზაზე, ჯერ ერთი მართლმსაჯულების მიხედვით. ღმერთს უნდოდა ადამიანის ზეცად აყვანა სამოთხის გზით. მაგრამ ადამიანმა მოინდომა ღვთის მაღლა სვლა. ამიტომ იყო სწორედ, რომ იგი ღვთის მართლმსაჯულებით დაეცა. ...
იხილეთ სრულად
მწუხარებას ადგილი აქვს ცხოვნების გზაზე, ჯერ ერთი მართლმსაჯულების მიხედვით. ღმერთს უნდოდა ადამიანის ზეცად აყვანა სამოთხის გზით. მაგრამ ადამიანმა მოინდომა ღვთის მაღლა სვლა. ამიტომ იყო სწორედ, რომ იგი ღვთის მართლმსაჯულებით დაეცა. მის გზაზე დაითესა ეკალი, შრომა, ოფლი, მწუხერაბე და ბოლოს, სიკვიდილი დროებითი და მარადიული. დაბადებიდან ჩვენ ყველა მემკვიდრენი ვართ ჩვენი პირველი წინაპრების ცოდვისა და იქიდან გამომდინარე სასჯელისა. შეგვეძლო ამით განვსაზღვ...
სოფლიური მწუხარება ისაა, როდესაც კაცი რომელიმე სოფლიური ნუგეშის მოკლებაზე სწუხს. ზოგიერთი რაიმე უბედურების დროს ტირის და დარდობს, მაგრამ ღმერთზე აღარ ფიქრობს და ავიწყდება, რომ მწუხარებაცა და სიხარულიც, ბედნიერებაც და უბედურებაც - ...
იხილეთ სრულად
სოფლიური მწუხარება ისაა, როდესაც კაცი რომელიმე სოფლიური ნუგეშის მოკლებაზე სწუხს. ზოგიერთი რაიმე უბედურების დროს ტირის და დარდობს, მაგრამ ღმერთზე აღარ ფიქრობს და ავიწყდება, რომ მწუხარებაცა და სიხარულიც, ბედნიერებაც და უბედურებაც - ყველაფერი ღმრთისგანაა. ნაცვლად იმისა, რომ ღმერთს მადლობა შესწიროს და სასოება არ დაკარგოს, იგი მხოლოდ სოფლიური ნუგეშის მოკლებას ნაღვლობს. ნაცვლად იმისა, რომ დაფიქრდეს და გამოიკვლიოს, თუ რის გამო დაემართა ეს უბედურება, და ...
მწუხარება ორნაირია: ერთი ღმრთისმიერი, მეორე სოფლიური. ღმრთისმიერი მწუხარებისას კაცი თავის უღირსებასა და ცოდვაზე სწუხს, რომ ღმერთს განეშორა, მისი მცნება დაარღვია, ნაცვლად კეთილი საქმისა ბოროტი ქმნა და ამით ზეციური მამა გაამწარა. ას...
იხილეთ სრულად
მწუხარება ორნაირია: ერთი ღმრთისმიერი, მეორე სოფლიური. ღმრთისმიერი მწუხარებისას კაცი თავის უღირსებასა და ცოდვაზე სწუხს, რომ ღმერთს განეშორა, მისი მცნება დაარღვია, ნაცვლად კეთილი საქმისა ბოროტი ქმნა და ამით ზეციური მამა გაამწარა. ასეთი სულიერი მწუხარება კეთილია და პატიოსანი. იგი კაცის გულში გააჩენს სინანულსა და ცხოვრებისასა, როგორც იტყვის წმინდა მოციქული პავლე. ამით კაცის მოქცევა და ცხონება იწყება.
ზოგჯერ კი მწუხარება კაცის კეთილშობილ გულსა და ხასიათს, მის სიყვარულსა და თავისი თავის უარყოფას გამოაჩენს: ამ დროს კაცი სხვის უბედურებას განიცდის და მისი გაჭირვების თანაზიარი ხდება.
მწუხარებას ღვთის განგება იყენებს, როგორც მორწმუნისათვის გამოსაცდელ და მოსამზადებელ საშუალებას უმაღლესი სიკეთისათვის, სრულყოფისა და ნეტარებისათვის.
ეს გამოცდა თვით გულთა მხილველი ღვთისათვის საჭირო არ არის, მაგრამ ადამიანისათვ...
იხილეთ სრულად
მწუხარებას ღვთის განგება იყენებს, როგორც მორწმუნისათვის გამოსაცდელ და მოსამზადებელ საშუალებას უმაღლესი სიკეთისათვის, სრულყოფისა და ნეტარებისათვის.
ეს გამოცდა თვით გულთა მხილველი ღვთისათვის საჭირო არ არის, მაგრამ ადამიანისათვის, კი საჭიროა, რომელმაც თვით არ იცის, თუ რა მუშავდება მისი გულის სიღრმეში, და რა წარმოიშობა იქიდან (ფს. 67, 5-7) მწუხარების განვლის შემდეგ ხშირად მტკიცე სულიდან სიკეთის ნაპერწკლები იწყებს ნათებას, რომელიც უმისოდ არ აღიძვროდა....