84. ისევე როგორც არ ძალუძს ცეცხლს დაახანოს წყალში, ასევე არც უკეთურ აზრს – ღვთისმოყვარე გულში. ამიტომ, ყველა ღვთისმოყვარე ადამიანი ღვაწლისმოყვარეცაა, ხოლო ნებსითი ღვწა ბუნებით არის გემოთმოყვარეობის მტერი.
84. ისევე როგორც არ ძალუძს ცეცხლს დაახანოს წყალში, ასევე არც უკეთურ აზრს – ღვთისმოყვარე გულში. ამიტომ, ყველა ღვთისმოყვარე ადამიანი ღვაწლისმოყვარეცაა, ხოლო ნებსითი ღვწა ბუნებით არის გემოთმოყვარეობის მტერი.
16. ვინც ბრმის მსგავსად განიძარცვა სამოსელი და მიეახლა უფალს, ამგვარი ვინმე მიჰყვება კიდეც მას და უსრულესი დოგმატების მქადაგებელიც ხდება.
მართლად იტყვის მოციქული: შიში შეიქმს სიყვარულსა
154. განწმენდილ და ღვთისმოყვარე სულში მყოფი გონება ჭეშმარიტად ხედავს ღმერთს, _ უშობელს, განუჭვრეტელსა და გამოუთქმელს, ერთადერთს წმინდას გულით განწმენდილთათვის.
110. არავის ძალუძს ცას უყუროს და შეიმეცნოს ციურნი, თუ არა მხოლოდ იმ ადამიანს, რომელიც სათნოებით ცხოვრებას ირჩევს, რომელიც იმეცნებს და ადიდებს იმას, ვინც შექმნა ცა ადამიანის ცხონებისა და სიცოცხლისათვის, რადგან ამგვარმა ღვთისმოყვარე... იხილეთ სრულად
102. ღმერთი კეთილია, ადამიანი - უკეთური. არაფერია ბოროტი ცაში, არაფერია კეთილი მიწაზე (იგულისხმება, რომ რაც მიწისეულია, კერძოდ უსულო ნივთიერებანი, თავისთავად არანაირი სიკეთის შემცველი არაა, თუმცა ადამიანს ძალუძს, რომ კეთილად მოიხმ... იხილეთ სრულად
მთელი სულითა და გულით შევიყვაროთ უფალი ჩვენი იესო ქრისტე და მისი უტკბესი დედა იმისათვის, რომ მათ შეგვიყვარეს. და განვლევთ რა ამ ცხოვრების ქარიშხლებს, იქ განუყრელნი ვიქნებით მათთან, და მარადის ვუჭვრეტთ ენითუთქმელ დიდებასა და იმ მიუ... იხილეთ სრულად
თუკი შინაგანი ლოცვა გიყვართ, იტანჯეთ და შეიურვეთ იესოს მოხმობისას. და იგი გაგეხსნებათ მოტყინარე სიყვარულში, რომელიც ყველა ვნებას წვავს. და დაემსგავსებით ძლიერ შეყვარებულს, რომელსაც საყვარელი სახის გახსენებისას მყისვე გული უთრთის, ... იხილეთ სრულად
დასაწყისში როგორც კი შევიცნობთ ღმერთს, როგორც ყოველგვარი სიკეთის შემოქმედს, ჩვენზე მზრუნველსა და ჩვენს მფარველ მამას, მაშინ უნდა ვერწმუნოთ მას მთელი სულითა და გულით. და მხოლოდ მას ვსასოებდეთ. და როცა ჩვენს თავზე გამოვცდით მის ქველ... იხილეთ სრულად
როცა ჩვენი უფლის სიყვარული აღაგზნებს ადამიანის სულს, ზომიერება მეტად ვეღარ ხელმწიფებს მასზე, და იგი თავისუფლდება მისი ჭეზღუდვილობისაგან. ამიტომ იგი "გარე განაგდებს შიშს" და თუკი რაიმეს წერს, რაიმეს ამბობს, უზომობისაკენ იხრება. მაგ... იხილეთ სრულად