
დავითი ამბობს: არ მიმარხულია, არც მღვიძარებაში ვყოფილვარ, არც შიშველ მიწაზე ვწოლილვარ, არამედ "დავმდაბლდი და მაცხოვნა მე" უფალმა (ფს. 114,6)
დავითი ამბობს: არ მიმარხულია, არც მღვიძარებაში ვყოფილვარ, არც შიშველ მიწაზე ვწოლილვარ, არამედ "დავმდაბლდი და მაცხოვნა მე" უფალმა (ფს. 114,6)
სინანული აღადგენს და აღამაღლებს სულს, გლოვა ცის კარზე რეკს, ხოლო ნეტარი სიმდაბლე გააღებს მას, მე - მთქმელი ამისა, თაყვანისვსცემ სამგვამოვანებასა ერთარსებით და ერთ-არსებასა - სამებით
ყოველივე ხილულს მზე ანათებს და სათნოების ყოველგვარ საქმეს სიმდაბლე განამტკიცებს
თუ ნათელი არ არის, ყოველივე დაბნელებულია, ხოლო თუ სიმდაბლე არ არის, ყოველგვარი შრომა ამაოდ ჩაივლის
ერთი საქმეა თავმაღლობა, მეორე - თავაუმაღლებლობა, მესამე - სიმდაბლე; რადგან პირველი მათგანი განიკითხავს სხვებს, მეორე - არავის განიკითხავს, მაგრამ არც საკუთარ თავს განსჯის, მესამე კი - უდანაშაულო, გამუდმებით ისჯის თავს
სხვაა სიმდაბლე, სხვაა მოღვაწეობა სიმდაბლის მოსახვეჭადდა სულ სხვაა - ქება მდაბლისა. პირველი სრულთა კუთვნილებაა, მეორე ჭეშმარიტი მორჩილების, ხოლო მესამე ყოველი მართლმადიდებელი მორწმუნის
ვინც შინაგანად მდაბალია, ენის მიერ ვერ განიძარცვება. რადგან, თუ შიგნით სიმდიდრე არ არსებობს, კარიდან მას ვერ გაიტანენ
ცხენი ვიდრე მარტო მირბის, თავის სწრაფი ჰგონია, მაგრამ როდესაც სხვა ცხენებთან ერთად ირბენს, თავის უძლურებას შეიცნობს
როდესაც კაცს ბუნებრივი სიკეთით თავმაღლობა აღარ სჩვევია, ნიშნავს, რომ მისი განკურნება დაწყებულა, მაგრამ ვიდრე ამ ვნების სიმყრალეს იყნოსავს იგი, კეთილსურნელებას ვერ იგრძნობს
წმიდა სიმდაბლე ამბობს:ვისაც ვუყვარვარ, მაგრამ ჯერ სრულად ვერ შეერთებულა ჩემთან, ის არავის განსჯას არ მოჰყვება, უფროსობას არ დაიწყებს და თავისი სიბრძნის წარმოჩინებას არ შეეცდება, ხოლო ჩემთან შეერთების შემდეგ მას უკვე "სჯული არა უც"... იხილეთ სრულად