თუ უკიდურესი საზღვარი ამპარტავანებისა ის არის, რომ ადამიანი კაცობრივი დიდების მოსახვეჭად თვალთმაქცურად იმ სათნოებებს იჩემებს, რომლებიც მას არ აქვს, მაშინ უღრმესი სიმდაბლის ნიშანი ის იქნება, რომ ადამიანი გარკვეულ შემთხვევებში, საკ... იხილეთ სრულად
ის ვირჩიოთ ძმებო, რომ ღვთისთვის ვიყოთ სასურველნი და არა კაცთათვის, რადგან ღმერთს უხარია როდესაც ხედავს, რომ ჩვენ კაცთაგან შეურაცხყოფას ვეძებთ, რათა ამაოო ამპარტავნება დავძლიოთ და გავანადგუროთ. ასეთ ნიჭს მოგვცემს სრული უარყოფა... იხილეთ სრულად
"ამით ცნან ყოველთა, ვითარმედ" ღვთისა "მოწაფენი" ვართ (იოან. 13,35), როდესაც არა "სულნი უკეთურნი დაგვემორჩილებიან", არამედ, როცა "სახელები" ჩვენი დაიწერება "ცათა შინა" (კულ. 10,20) სიმდაბლისასა
ბუნებრივი უნაყოფობა ლიმონის ხის ტოტებს ზემოთ აღამაღლებს, ხოლო თუ ისინი ქვევით დაიხრებიან, ნიშანია იმისა, რომ მალე ნაყოფს გამოიღებენ. ვინც გონიერად წაიკითხავს, მიხვდება ამ სიტყვების აზრს
ღვთის მიერ ნეტარი სიმდაბლე ოცდაათ, სამოც და ასეულ საფეხურს აივლის. ამ უკანასკნელზე სრულნი ავლენ, საშუალოზე - გულმოდგინენი, ხოლო პირველზე ასვლა ყველასათვის შესაძლებელია
ვინც საკუთარი თავი შეიცნო, თავის შესაძლებლობაზე აღმატებულ საქმეს არასოდეს შეეჭიდება და მას ამ სანატრელ გზაზე შეუდგამს ფეხი
როგორც ჩიტები უფრთხიან შავარდენს, ისე ერიდება სიმდაბლე ბილწსიტყვაობას
წინასწარმეტყველების, ნიშებისა და სასწაულების აღსრულების გარეშე მრავალმა დაიმკვიდრა სამოთხე, მაგრამ გარეშე სიმდაბლისა - არავინ შესულა მასში. რადგან პირველთა (ნიჭების) დამცველი არის მეორე (სიმდაბლე); მაგრამ ხშირად, უგულისხმო ად... იხილეთ სრულად
იმისათვის, რომ ნეტარი სიმდაბლე შევიძინოთ, უფალმა ისე განაგო, რომ მოყვასი უკეთ ხედავს ჩვენ წყლულებს, ვიდრე ჩვენ - თავად. ამიტომ საკუთარ წყლულებს თვითონ კი არ ვმკურნალობთ, არამედ - სულიერი მწყემსი და როდესაც განვიკურნებით, ღმერთსა დ... იხილეთ სრულად
მდაბალი თავის ნებას, როგორც მაცდურს, ისე უარყოფს მუდამ - თვით უფლისადმი ვედრებაშიც კი; იგი სიმდაბლით ითხოვს მისგან შესაბამის სიკეთეს და სარწმუნოებით სწავლობს ამის საშუალებით
