განსჯის გარეშე ქმედება იგივეა, რაც შორ გზაზე მოუმზადებლად გამგზავრება
როგორც მიცვალებული არ ჭამს, ასევე თავმდაბალს არ შეუძლია ადამიანის განსჯა მაშინაც კი, თუ მისგან კერპების თაყვანისცემას ნახავს.
ვინც მკაცრად განსჯის მოყვასს, მას მკაცრად განსჯის უფალი
როდესაც განზრახვა მიგიზიდავს, რომ გამოსცადო, ან განსაჯო შენი წინამძღვარი, როგორც სიძვას, ისე განეშორე მას; ამ გველს არ შეუდრკე, ნუ მისცემ ადგილს, ნურც კარს გაუღებ, არამედ უთხარ მას: - "ჰოი, მაცდურო! მე კი არ უნდა განვსაჯო წინამძღვ...
იხილეთ სრულად
როდესაც განზრახვა მიგიზიდავს, რომ გამოსცადო, ან განსაჯო შენი წინამძღვარი, როგორც სიძვას, ისე განეშორე მას; ამ გველს არ შეუდრკე, ნუ მისცემ ადგილს, ნურც კარს გაუღებ, არამედ უთხარ მას: - "ჰოი, მაცდურო! მე კი არ უნდა განვსაჯო წინამძღვარი, მან თავად უნდა განმსაჯოს მე; მე კი არა ვარ მისი მსაჯული, არამედ - ისაა ჩემი.
link
ცოდვათა მიტევების ნიშანი ისაა, რომ ადამიანი გამუდმებულად თავს ღვთის მოვალედ გრძნობს. ვინც საკუთარ ცოდვებს დასტირის, მან არ იცის ტირის თუ არა, ან დაეცა თუ არა სხვა, ამიტომ იგი სხვათა განსჯას არ შეუდგება.
ყურადღებით დაკვირვება, თუ რა ხდება გულში და რას აღმოაცენებს იგი, არის სწორი ქრისტიანული ცხოვრების მთავარი საქმე. სწორედ, ეს აწესრიგებს როგორც შინაგან, ასევე გარეგან ადამიანს. მაგრამ ყურადღებას თან ყოველთვის განსჯა უნდა ახლდეს, რათ...
იხილეთ სრულად
ყურადღებით დაკვირვება, თუ რა ხდება გულში და რას აღმოაცენებს იგი, არის სწორი ქრისტიანული ცხოვრების მთავარი საქმე. სწორედ, ეს აწესრიგებს როგორც შინაგან, ასევე გარეგან ადამიანს. მაგრამ ყურადღებას თან ყოველთვის განსჯა უნდა ახლდეს, რათა კარგად გავაცნობიეროთ, რა ხდება შიგნით და რა მოგვეთხოვება გარეგნულად. ყურადღება არად გვარგია, თუ მას განსჯა არ ახლავს თან.
link
რადგან ზოგს ჰგონია, რომ შეიძლება ჭამო ყველაფერი, ხოლო უძლური მხალეულს ჭამს.
მჭამელი ნუ შეურაცხყოფს არამჭამელს, ხოლო არამჭამელი ნუ განსჯის მჭამელს, ვინაიდან ღმერთმა შეიწყნარა იგი.
შენ ვინა ხარ, რომ განსჯი სხვის მონას? თავისი უფლის ...
იხილეთ სრულად
რადგან ზოგს ჰგონია, რომ შეიძლება ჭამო ყველაფერი, ხოლო უძლური მხალეულს ჭამს.
მჭამელი ნუ შეურაცხყოფს არამჭამელს, ხოლო არამჭამელი ნუ განსჯის მჭამელს, ვინაიდან ღმერთმა შეიწყნარა იგი.
შენ ვინა ხარ, რომ განსჯი სხვის მონას? თავისი უფლის წინაშე დგას იგი თუ ეცემა; მაგრამ დადგება, რადგანაც ღმერთს ძალუძს დადგენა მისი.
თ. 13–14
რომაელთა მიმართ ეპისტოლე პავლე მოციქულისა
link
ნუ იტყვით, ძმანო, ერთურთის ძვირს; ვინც ძმის ძვირს იტყვის, და განსჯის თავის ძმას, რჯულის ძვირს იტყვის, და განსჯის რჯულს; ხოლო თუ რჯულს განსჯი, რჯულის აღმსრულებელი კი არა ხარ, არამედ მსაჯული.
ერთია რჯულმდებელი და მსაჯული, რომელსაც ძ...
იხილეთ სრულად
ნუ იტყვით, ძმანო, ერთურთის ძვირს; ვინც ძმის ძვირს იტყვის, და განსჯის თავის ძმას, რჯულის ძვირს იტყვის, და განსჯის რჯულს; ხოლო თუ რჯულს განსჯი, რჯულის აღმსრულებელი კი არა ხარ, არამედ მსაჯული.
ერთია რჯულმდებელი და მსაჯული, რომელსაც ძალუძს თქვენი ცხონებაცა და წარწყმედაც. შენ კი ვინა ხარ, რომ განსჯი მოყვასს?
თ. 3–5
link
ამიტომ თავს ვერ იმართლებ, ვინც უნდა იყო, კაცო, რომელიც განსჯი; ვინაიდან მსჯავრით, რომლითაც სხვას განსჯი, შენსავე თავს განსჯი; რადგანაც იმასვე სჩადიხარ, რისთვისაც განსჯი.
ხოლო ჩვენ ვიცით, რომ არის მსჯავრი ღმრთისა, ჭეშმარიტებისამებრ...
იხილეთ სრულად
ამიტომ თავს ვერ იმართლებ, ვინც უნდა იყო, კაცო, რომელიც განსჯი; ვინაიდან მსჯავრით, რომლითაც სხვას განსჯი, შენსავე თავს განსჯი; რადგანაც იმასვე სჩადიხარ, რისთვისაც განსჯი.
ხოლო ჩვენ ვიცით, რომ არის მსჯავრი ღმრთისა, ჭეშმარიტებისამებრ, ყველა ამგვარი საქმის მოქმედთა მიმართ.
თ. 1–2
რომაელთა მიმართ ეპისტოლე პავლე მოციქულისა
link
164. ნამდვილად ორად გაყოფა მართებს ადამიანს არჩევანის კვალობაზე, ანუ, როგორც ვთქვი, შუაზე უნდა განიკვეთებოდეს იგი უბრძნესი განზრახვის შესაბამისად, რაც ნიშნავს, რომ ჭეშმარიტად დაუზავებელი მტერი უნდა იყოს თავისი თავისა. მაშ, როგორი ...
იხილეთ სრულად
164. ნამდვილად ორად გაყოფა მართებს ადამიანს არჩევანის კვალობაზე, ანუ, როგორც ვთქვი, შუაზე უნდა განიკვეთებოდეს იგი უბრძნესი განზრახვის შესაბამისად, რაც ნიშნავს, რომ ჭეშმარიტად დაუზავებელი მტერი უნდა იყოს თავისი თავისა. მაშ, როგორი განწყობაც ექნება მავანს ვინმე ადამიანისადმი, რომელიც მეტისმეტად უმოწყალოდ და, ამასთან, მიწყივ შეაჭირვებს და შეურაცხყოფს მას, ამგვარივე, და ბევრად მკაცრიც, უნდა იყოს ჩვენი განწყობა ჩვენივე თავის მიმართ, თუ, რა თქმა უნდა, ...
link