ვისაც არ უყვარს თავისი ძმა, მას სძულს იგი, ანუ - ნებისმიერი ადამიანის და ამასთან ერთად, ღვთის სიყვარულიც არ შეუძლია (1 იოანე 4, 20); ასეთი არც ღმერთს უყვარს.
საკუთარი თავის სიყვარულის გამო მოყვასის მიმართ სიძულვილი არ უნდა გვქონდეს.
ხშირად ხდება, რომ ადამიანები მხოლოდ საკუთარ კეთილდღეობაზე ფიქრობენ და გულგრილნი არიან მოყვასის ხვედრის მიმართ. ისეც ხდება, რომ ნადირებივით ერთმანეთს უსაფრთდებიან, ჭყლეტენ, აკოტრებენ ერთმანეთს, თავისთვის რომ უკეთესი მიიტაცონ გაიძვე... იხილეთ სრულად
970. შეიძლება თუ არა მივეახლო წმ. ზიარებას, თუკი სიძულვილი გამაჩნია ვინმეს მიმართ, ან მოყვასია გულძვირად ჩემდამი?
როცა ეშმაკია გულში, საოცარი სიმძიმე დევს მკერდში. სული წუხს და ბნელდება: ყველაფერი აღიზიანებს, არანაირი სიკეთე არ დაენახება. სხვების სიტყვასა და საქციელს მრუდედ ხსნის და ასე ჰგონია, რომ ყველაფერი ბოროტი განზრახვით, მისი წინააღმდეგ... იხილეთ სრულად
სიყვარულს სიმშვიდე და სილაღე მიაქვს გულში, აცოცხლებს მას; სიძულვილი აშფოთებს და ავიწროებს. ვისაც მავანი ეჯავრება, საკუთარ თავს ტირანად უდგას, შტერზე შტერია.
ერთი ადამიანიც რომ გძულდეს, მისი სახით ქრისტე შეგიძულებია და სასუფეველისაგან შორსა ხარ
კაცისმკვლელი ეშმაკები აღგვძრავენ, რომ შევცოდოთ, ანდა თუ არ ვცოდავთ, მცოდველი განვიკითხოთ, რათა მეორეთი პირველი შევბილწოთ. იცოდე, რომ ისიც ადამიანის ავმეხსიერებასა და შურიანობაზე მიუთითებს, თუკი ის ადვილად, სიამოვნებით განიკითხავს ... იხილეთ სრულად
