ცხონება, სასუფეველი, სამოთხე - ციტატები, გამონათქვამები

სამოთხე დაინერგა ღმერთისაგან ქვეყანაზედა შემდგომად ყოვლის სოფლის დაბადებისა კაცისათვისა სამოყოფად, როგორც სიტყვიერისა და გონიერისათვის, რომელიც რომ კაცი ღმრთის ხატებად და მსგავსებად დაიბადა და პატივ იცა. აღმოსავლესს უმწვერვალესსა ... იხილეთ სრულად

გაიხსენეთ, სამოთხეში პირველი შევიდა ავაზაკი, რომელიც მეზვერეზე უარესი იყო: მკვლელიც იყო და სხვა ათასი საშინელი ცოდვის ჩამდენიც, მაგრამ სამოთხეში ის შევიდა პირველი. იმიტომ შეიყვანა უფალმა სამოთხეში, რომ მან თავისი ცოდვიანობა დაინახ... იხილეთ სრულად

შეიძლება ვსთქვათ, რომ ცხონება მართალთა სასუფეველსა შინა იმაში მდგომარეობს, რომელ იგინიცა ფერს იცვლიან და განბრწყინდებიან ღირსებისამებრ თვისისა, ვითარცა უფალი მთასა ზედა თაბორსა. გარნა ესრეთი განბრწყინვება, ანუ ესრეთი ფერისცვალება ... იხილეთ სრულად

თუ გსურს, ძმაო ჩემო, განმართლება, ცხონება, და ვინ იქნება იმისთანა კაცი, რომ არ ჰსურდეს იგი, – შეიყვარე იესო ქრისტე, როგორც მოციქულმან პავლემ, რომელი იტყვის: „ცხოველ არღარა მე ვარ, არამედ ცხოველ არს ჩემთანა ქრისტე“, ესე იგი პავლემ ... იხილეთ სრულად

რით განმართლდება კაცი ღვთის წინაშე? მარტო ღმერთი და მისი მადლი გაამართლებს კაცსა, თუ კაცმაც უნდა ჰქმნას რაიმე თვისდა გასამართლებელად? არიან ისეთი ქრისტიანენი, მაგალითებრ, პროტესტანტები, რომელნი ამტკიცებენ, რომ კაცს თავის მხრით არ... იხილეთ სრულად

განმართლება არის ის, როდესაც კაცს არ დაეთვლება, ანუ არ შეერაცხება თვისი ცოდვა, ვითარცა თანაშობილი, ანუ გადმოსული მას ზედა ადამისაგან, აგრეთვე საკუთრად მისგან აღსრულებული. მაშასადამე, როდესაც ის შეიქმნა უბრალო ღვთის წინაშე, და არღა... იხილეთ სრულად

ყოველ ადამიანს უფალი მიმადლებს იმ ტალანტს, რომლითაც უნდა ცხონდეს

ღვთის შიშთან შერწყმული წმინდა უბრალოება სამოთხის ნეტარებას განგვაცდევინებს, იმ ნეტარებას, რაც პირველ ადამიანებს ჰქონდათ დაცემამდე.

ნეტარ არიან მორწმუნენი, ნეტარ არიან რადგან სიკვდილიც ვერ აშინებთ, რაც მთავარია, ნეტარ არიან მორწმუნენი, ნეტარ არიან, - შვილნი ნათლისა, ცის მამულში, ღმერთთან არიან... ნეტარ არიან მორწმუნენი, ნეტარ არიან, იხილეთ სრულად

მართალია ნეტარება მდგომარეობს უფალი ღმერთის პირისპირ ჭვრეტაში, მისი დიდებულების შეცნობაში, რაც ადამიანის სულს ამაღლებს და ათავისუფლებს ყოველივე ქვეყნიური სიმძიმისაგან და ანიჭებს ნეტარებას.