ლოცვა არის მხსნელი კაცისა ყოველი განსაცდელისა და უბედურებისაგან, ლოცვა შრეტს ღვთის რისხვას და მის მადლს ჰფენს სოფელს. ამიტომაცაა ლოცვა ღვთის წყალობა კაცთა მიმართ.
სახარებაში წერია, უფალი ღამით ლოცულობდაო (მაგ., ლკ. 6, 12). რატომ უყვარდათ წმინდანებს ღამით ლოცვა და რას ნიშნავს ჩვენთვის ასეთი ლოცვა?
იხილეთ სრულად
ღამით, როდესაც ქვეყანა სიბნელესა და ძილში ინთქმება, თვითონ სიჩუმე განაწყობს კაცს ლოცვისათვის. ღამით აღარ არსებობენ გარეგნული შთაბეჭდილებები, გონებას რომ თავისკენ იზიდავენ და ლოცვას ამძიმებენ. ამ დროს დემონი მხოლოდ მეხსიერების საშუალებით მოქმედებს. ღამით სული იმ სახლს ემსგავსება, რომლის ხუთი გრძნობა ხუთი სარკმელივითაა დაგმანული დარაბებით და მხოლოდ მეხსიერების სარდაფში ჩასასვლელი კარია ღია. ღამით ფუტკრების სკასავით მოგუგუნე ქალაქის ხმაური წყდება, ს...
ეკლესია გვამცნებს, რომ განუწყვეტლივ ვილოცვიდეთ, მაგრამ ჩვენ არ შეგვიძლია სხეული მუდამ დაძაბულ მდგომარეობაში ვამყოფოთ. რა ვქნათ?
იხილეთ სრულად
შინაგან იესოს ლოცვას თავისი სპეციფიკა აქვს, აქამდე ვლაპარაკობდით ლოცვაზე, რომელიც ადამიანმა ყველა ამქვეყნიურ საქმეს მოწყვეტილმა უნდა აღუვლინოს ღმერთს. რაც შეეხება განუწყვეტელ ლოცვას, ამ შემთხვევაში სხეულის მდგომარეობას უნდა მივაქციოთ ყურადღება. წმინდა მამები გვასწავლიან, რომ კრძალულება უნდა დავიცვათ მაშინაც კი, როდესაც მარტონი ვართ.
სინანული სულის მიწისქვეშა წყლებია, ლოცვას რომ ასაზრდოებენ, უმისოდ ლოცვა უდაბნოს ქვიშასავით მშრალი და უსიცოცხლო იქნება. სინანული არა მარტო გარეგანი, შინაგანი ცრემლებიცაა - როგორც გულის ტკივილი: დაძაბული ლოცვის დროს გული უხილავად ღვ...
იხილეთ სრულად
სინანული სულის მიწისქვეშა წყლებია, ლოცვას რომ ასაზრდოებენ, უმისოდ ლოცვა უდაბნოს ქვიშასავით მშრალი და უსიცოცხლო იქნება. სინანული არა მარტო გარეგანი, შინაგანი ცრემლებიცაა - როგორც გულის ტკივილი: დაძაბული ლოცვის დროს გული უხილავად ღვრის სისხლს.
სახარებაში წერია, რომ გეთსამანიის ბაღში ლოცვისას უფალი „დავარდა ქვეყანასა ზედა და ილოცვიდა“ (მრკ. 14, 35). რა გაკვეთილის გამოტანა შეგვიძლია აქედან?
იხილეთ სრულად
უფალმა, როგორც ძე კაცისამ, მუხლი მოიდრიკა და მიწაზე დავარდა: ამით მან თავისი ზეციური მამისადმი მოწიწება გამოხატა. ლოცვას ისე უნდა შევხედოთ, როგორც საიდუმლოს და მისი ყოველი სიტყვა ისე წარმოვთქვათ, თითქოს სიწმინდეს ვეხებოდეთ. ქრისტესთვის მუხლმოდრეკილი ლოცვა სიყვარულისა და ღმერთის ნებისადმი სრული მორჩილების გამოხატულება იყო. ჩვენთვის კი გეთსამანიის ბაღში ლოცვას კიდევ სხვა, სიმბოლური მნიშვნელობაც აქვს: რაც უფრო დამდაბლდება კაცი ღვთის წინაშე, მით უფრო...
მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვა ყველაზე ძნელი საქმეა; მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვა ყველაზე დიდი სიხარულის მომტანია; მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვისას ადამიანი ჯოჯოხეთს ჩადის; მართალნი ...
იხილეთ სრულად
მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვა ყველაზე ძნელი საქმეა;მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვა ყველაზე დიდი სიხარულის მომტანია;მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვისას ადამიანი ჯოჯოხეთს ჩადის;მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვისას ადამიანი ცამდე მაღლდება;მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვისას ვნებები ურჩხულებივით გვესხმიან თავს;მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რომ ლოცვა სულის ღმერთთან შეხვედრაა;მართალნი ვიქნებით, თუ ვიტყვით, რო...
ვინც გულმოდგინედ ლოცულობს, ვინც არ ინდობს თავის თავს, უფრო სწორად, თავის "ძველ კაცს", ჩვენში რომ ცხოვრობს, ის ომში იწვევს უხილავ გველებს - ჯოჯოხეთის სულებს, შხამიანი ნესტარივით რომ გესლავენ მას ვნებებითა და ცოდვილი გულისსიტყვებით....
იხილეთ სრულად
ვინც გულმოდგინედ ლოცულობს, ვინც არ ინდობს თავის თავს, უფრო სწორად, თავის "ძველ კაცს", ჩვენში რომ ცხოვრობს, ის ომში იწვევს უხილავ გველებს - ჯოჯოხეთის სულებს, შხამიანი ნესტარივით რომ გესლავენ მას ვნებებითა და ცოდვილი გულისსიტყვებით. მაგრამ თუ ლოცვისას კაცი მტკიცედ დგას და უკან არ იხევს, იგი ამ ბრძოლაში ღვთის შეწევნას გრძნობს, გრძნობს თითქოს ჩუმი სიხარულის გამონათებებს - ასე ჩანს ხოლმე, ალაგ-ალაგ საწვიმარ ღრუბლებს შორის ცის ლაჟვარდი. ამის შემდეგ სულ...
თქვა უფალმა: "სასუფეველი ცათაი იიძულების" (მთ. 11, 12). გეთსამანიის ბაღში ლოცვისას მან ოფლთან შერეული სისხლი დაღვარა. ჩვენთვის ესაა მაგალითი, თუ როგორ უნდა იყოს შემოკრებილი სულის ყველა ძალა, ნების როგორი დაძაბვით უნდა იყოს მიქცეული გონება ღმერთისკენ. ამ დროს ადამიანმა ყველაფერი უნდა დაივიწყოს და მთლიანად ლოცვის სიტყვებს შეენივთოს. ვინც გულმოდგინედ ლოცულობს, ვინც არ ინდობს თავის თავს, უფრო სწორად, თავის "ძველ კაცს", ჩვენში რომ ცხოვრობს, ის ომში იწ...
ლოცვა შეიძლება მოულოდნელად იშვას, როდესაც უბედურება ისე აფხიზლებს ადამიანს, თითქოს ღრმა ძილში ჩაძირულს ვიღაცამ ხელი ჰკრაო. მწუხარება აღებს მისი გულის კარს ლოცვისათვის, ჩაქუჩის დარტყმებით ამსხვრევს ქვის კუბოდ ქცეულ მის გულს. კაცი ხ...
იხილეთ სრულად
ლოცვა შეიძლება მოულოდნელად იშვას, როდესაც უბედურება ისე აფხიზლებს ადამიანს, თითქოს ღრმა ძილში ჩაძირულს ვიღაცამ ხელი ჰკრაო. მწუხარება აღებს მისი გულის კარს ლოცვისათვის, ჩაქუჩის დარტყმებით ამსხვრევს ქვის კუბოდ ქცეულ მის გულს. კაცი ხედავს, რომ ამქვეყნად ყველაფერი არარაობაა და მხოლოდ ღმერთშია ცხონება და სიცოცხლე; რომ წარმავალ და გაქრობის გზაზე შემდგარ სამყაროში ჭეშმარიტად მყოფობს ერთადერთი ღმერთი; ხოლო ამა სოფლის მირაჟებს, აჩრდილებსა და ზმანებებს შორ...