ჩვენი წინაპრები ათასწლეულების განმავლობაში წარმართულ სიბნელესა და ბუნების სტიქიათა მონობაში ცხოვრობდნენ. მონობას მათ დიდი ჯაფით დააღწიეს თავი, სულიერად ამაღლდნენ და ცოცხალი ღმერთის თავისუფალ შვილებად შეიქმნენ. როგორც პეპელა არ დაუ...
იხილეთ სრულად
ჩვენი წინაპრები ათასწლეულების განმავლობაში წარმართულ სიბნელესა და ბუნების სტიქიათა მონობაში ცხოვრობდნენ. მონობას მათ დიდი ჯაფით დააღწიეს თავი, სულიერად ამაღლდნენ და ცოცხალი ღმერთის თავისუფალ შვილებად შეიქმნენ. როგორც პეპელა არ დაუბრუნდება ჭუპრს, საიდანაც ამოფრინდა, ასევე ჩვენც არ დავბრუნდებით წარმართული სარწმუნოების ხრწნად ნაჭუჭში.
ყოველგვარი სიცრუის შემდეგ იშვება ქრისტე, ვითარცა მზე სიმართლისა. ტირანიის, უკუნი სიბნელის შემდეგ იშვება ქრისტე, ვითარცა მზე თავისუფლებისა. სიკვდილის წინაშე დაუძლეველი შიშის შემდეგ იშვება ქრისტე, ვითარცა მზე სიცოცხლისა.
იხილეთ სრულად
ყოველგვარი სიცრუის შემდეგ იშვება ქრისტე, ვითარცა მზე სიმართლისა.ტირანიის, უკუნი სიბნელის შემდეგ იშვება ქრისტე, ვითარცა მზე თავისუფლებისა.სიკვდილის წინაშე დაუძლეველი შიშის შემდეგ იშვება ქრისტე, ვითარცა მზე სიცოცხლისა.გაუსაძლისი ტანჯვის, სიცრუისა და ძალადობის შემდეგ იშვება ქრისტე, ვითარცა მზე ჭეშმარიტი სიყვარულისა.ქრისტე იშვება!
ეკლესიის ყოველი წევრი ქრისტესია - ქრისტიანია. ადამიანი, რომელიც თავის თავს თვლის მორწმუნედ და არ არის ეკლესიის წევრი, არ არის ნაწილი ერთისა ვაზისა, არ არის შეზრდილი ქრისტეს, არ იმყოფება მასში, არ ასრულებს მის მცნებებს, არ აღმართულ...
იხილეთ სრულად
ეკლესიის ყოველი წევრი ქრისტესია - ქრისტიანია. ადამიანი, რომელიც თავის თავს თვლის მორწმუნედ და არ არის ეკლესიის წევრი, არ არის ნაწილი ერთისა ვაზისა, არ არის შეზრდილი ქრისტეს, არ იმყოფება მასში, არ ასრულებს მის მცნებებს, არ აღმართულა ცოცხალ ქვად ეკლესიის შენობაში - ასეთი ადამიანი მარტო იმყოფება აღელვებულ ზღვაში, რომელიც აუცილებლად შთანთქავს მას.
ქრისტიანობამ შეძლო მიეცა მისი მიმდევარი ყველა ხალხისათვის წინსვლისა და აყვავების დიდი უნარი, არა მხოლოდ იმ მიზეზით, რომ იგი კარგად ჩამოყალიბებულ იდეებსა და იდეალებს წარმოადგენდა, არამედ იმ ღვთიური მადლისა და განგებულების შედეგად, ...
იხილეთ სრულად
ქრისტიანობამ შეძლო მიეცა მისი მიმდევარი ყველა ხალხისათვის წინსვლისა და აყვავების დიდი უნარი, არა მხოლოდ იმ მიზეზით, რომ იგი კარგად ჩამოყალიბებულ იდეებსა და იდეალებს წარმოადგენდა, არამედ იმ ღვთიური მადლისა და განგებულების შედეგად, რომელიც ღვთის ნებით უნდა მოჰყოლოდა ქრისტიანობას... და მას მოჰყვა იგი, მოჰყვა ნათელი დიდი "ნათლისაგან ჭეშმარიტისა".
რაოდენი სიდიდეა ქრისტიანულ რელიგიაში! აი, მისი არსს უმოკლესი გადმოცემა; დროის დასაბამამდე სიტყვა იყო ღმერთთან; დროის დასაბამს სიტყვამ შექმნა სამყარო; დროთა განმავლობაში სიტყვა განკაცდა ჩვენი ცხონებისათვის, უკანასკნელ ჟამს განკაცებ...
იხილეთ სრულად
რაოდენი სიდიდეა ქრისტიანულ რელიგიაში! აი, მისი არსს უმოკლესი გადმოცემა; დროის დასაბამამდე სიტყვა იყო ღმერთთან; დროის დასაბამს სიტყვამ შექმნა სამყარო; დროთა განმავლობაში სიტყვა განკაცდა ჩვენი ცხონებისათვის, უკანასკნელ ჟამს განკაცებული სიტყვა, ღმერთკაცი, იესო ქრისტე განსჯის ადამიანებს, და დარჩება ისევე, როგორც სამყაროს შექმნამდე იყო - მარადისობა.
გონება თავისი ბუნებით ქრისტიანია, და ვისაც ქრისტიანობა არა აქვს, მასში თამამად შეიძლება ვივარაუდოთ გონების არარსებობა. ჩვენ ამას წარმართებშიც ვხედავთ: ვინც მათ შორის აღმატებულია თავისი გონებრივი განვითარებით, იმდენადვე ახლოსაა ღვთ...
იხილეთ სრულად
გონება თავისი ბუნებით ქრისტიანია, და ვისაც ქრისტიანობა არა აქვს, მასში თამამად შეიძლება ვივარაუდოთ გონების არარსებობა. ჩვენ ამას წარმართებშიც ვხედავთ: ვინც მათ შორის აღმატებულია თავისი გონებრივი განვითარებით, იმდენადვე ახლოსაა ღვთის შემეცნებასთან. პლატონი, სოკრატე, რომლებიც ამქვეყნად ქრისტეს მოსვლამდე ცხოვრობდნენ, ნახევრად ქრისტიანები იყვნენ
მშვიდნი და გულით მდაბალნი იყვნენ პირველი საუკუნეების ქრისტიანები. უსჯულოთაგან დევნილებსა და წამებულებს არც სადგომი ჰქონდათ და არც საზრდო. მაგრამ, შევხედოთ, ვინ დაიმკვიდრა ქვეყანა, სად არიან მათი მდევნელები. მაშინ როცა, რაც ქვეყნად...
იხილეთ სრულად
მშვიდნი და გულით მდაბალნი იყვნენ პირველი საუკუნეების ქრისტიანები. უსჯულოთაგან დევნილებსა და წამებულებს არც სადგომი ჰქონდათ და არც საზრდო. მაგრამ, შევხედოთ, ვინ დაიმკვიდრა ქვეყანა, სად არიან მათი მდევნელები. მაშინ როცა, რაც ქვეყნად განათლება, ძლიერება თუ წარმატებაა, ყოველი ქრისტიანობის ხელშია. აი, კიდევ ერთი მაგალითი ღმრთის სიტყვის აღსრულებისა (I, 524-525).
ქრისტიანობის მდევნელთ ბევრჯერ ეგონათ, რომ მას საბოლოოდ მოუღეს ბოლო. ქრისტიანობა კი ძალას იკრებდა და ყვაოდა. მიუხედავად ამ ისტორიული გამოცდილებისა, ზოგიერთ ჩვენ თანამედროვეს დღესაც ჰგონია, რომ ქრისტიანობა შესაძლებელია ძალით აღმოიფხ...
იხილეთ სრულად
ქრისტიანობის მდევნელთ ბევრჯერ ეგონათ, რომ მას საბოლოოდ მოუღეს ბოლო. ქრისტიანობა კი ძალას იკრებდა და ყვაოდა. მიუხედავად ამ ისტორიული გამოცდილებისა, ზოგიერთ ჩვენ თანამედროვეს დღესაც ჰგონია, რომ ქრისტიანობა შესაძლებელია ძალით აღმოიფხვრას. ამ ადამიანებს ავიწყდებათ, რომ მის წინააღმდეგ ყველა საშუალება არაერთხელ იქნა გამოყენებული და ყოველთვის უშედეგოდ.
ერთი ხუცესი (ალექსანდრიის სიახლოვეს) იმყოფებოდა ურწმუნოთა გარემოცვაში, რომლებიც არა მხოლოდ ბოროტსიტყვაობას დასჯერდნენ, არამედ უკვე ფიზიკურ შეურაცხყოფაზეც გადავიდნენ. როდესაც დაცინვით ეკითხებოდნენ: რა გაგიკეთათ ასეთი არაჩვეულებრივი...
იხილეთ სრულად
ერთი ხუცესი (ალექსანდრიის სიახლოვეს) იმყოფებოდა ურწმუნოთა გარემოცვაში, რომლებიც არა მხოლოდ ბოროტსიტყვაობას დასჯერდნენ, არამედ უკვე ფიზიკურ შეურაცხყოფაზეც გადავიდნენ. როდესაც დაცინვით ეკითხებოდნენ: რა გაგიკეთათ ასეთი არაჩვეულებრივი ქრისტემ? მან უპასუხა: "ის, რომ მე არ აღმაშფოთებს და შეურაცხმყოფს არც ეს და არც ამაზე უმეტესი წყენა, რომელსაც მომაყენებთ".
"ეს ღრუბელია, ჩაივლის!" - ასე თქვა წმიდა ათანასემ ივლიანე განდგომილის შესახებ, სასტიკად რომ მტრობდა ქრისტიანებს, მოკვდა სიტყვებით: "შენ გაიმარჯვე გალილეველო!" სწორედ ეს სიტყვები (წმიდა ათანასესი) სამართლიანად შეიძლება, მივუსადაგოთ...
იხილეთ სრულად
"ეს ღრუბელია, ჩაივლის!" - ასე თქვა წმიდა ათანასემ ივლიანე განდგომილის შესახებ, სასტიკად რომ მტრობდა ქრისტიანებს, მოკვდა სიტყვებით: "შენ გაიმარჯვე გალილეველო!" სწორედ ეს სიტყვები (წმიდა ათანასესი) სამართლიანად შეიძლება, მივუსადაგოთ ცრუ თეორიების ყველა სხვა ბოლო დროინდელ მცდელობას, ამოეძირკვათ კაცობრიობის რწმენა მისი ღვთაებრივი მეუფისა და მაცხოვრის მიმართ.
