ღირს გერასიმე იორდანელს ცხოველები უყვარდა, აჭმევდა მათ, ეფერებოდა და მკურნალობდა.ერთხელ, დიდმარხვაში, იგი იორდანეს უდაბნოში მიდიოდა და შეხვდა ლომს, რომელსაც შერჭობილი ეკლისაგან თათი სტკიოდა და უკვე გასიებოდა. ბერმა ჭრილობა გაუსუფთავა, შეუხვია და გაუშვა. მაგრამ ლომი, თითქოსდა, მადლიერების ნიშნად, არ სცილდებოდა მას და უკან მიჰყვებოდა თავის კეთილისმყოფელს.ამ დღიდან წმიდანი აჭმევდა ცხოველს და დაავალა სახედრის მოვლა, რომელსაც მონასტრისთვის წყალი მოჰქო...
კარგად იცი, რა სწრაფად, შორსა და ნათლად ჭვრეტს გული, (განსაკუთრებით სულიერ საგნებს). ყველანაირი ცოდნა, და პირველი რიგში სულიერი, უმეტესად რწმენით მოდის (გულის ხედვით). გული - თვალია ადამიანისა, რამდენადაც უფრო წმინდაა იგი - იმდენად უფრო მახვილია, მეტს, უფრო მკაფიოდ ხედავს. სულიერი თვალი ღვთის კაცისა და ამავ სოფელში იწმინდება (რამდენადაც ეს შესაძლებელია ადამიანისათვის) და გარდაცვალების მერე, ღმერთთან გაერთიანებისას, მადლი ღვთისა უფრო მრავლდება, ნა...
წმინდა სერაფიმე საროველიც დიდხანს ხცოვრობდა ტყეში. პატარა ველს და თავის კელიას ის უდაბნოს ეძახდა, უდაბნოში მცხოვრები განდეგილების მოსაგონებლად.საკვირველმოქმედი სერაფიმე საროველი სიყვარულით ექცეოდა ყველა ცოცხალ არსებას, რომელიც მასთან მოვიდოდა. "ჩემო სიხარულო" - ასე მიმართავდა ის მასთან მისულ ყოველ სულდგმულს. წმინდანის სამყოფელს ხშირად სტუმრობდა დათვი. ის მიდიოდა, სასუსნავს მიირთმევდა, მოსაფერებლად თავს მიაყრდნობდა ღირს მამას და კმაყოფილი იწვა მის...
ეს პატარა სასწაული მოხდა წმინდა დოდოს მონასტერში. გარეჯელი ღირსი მამა, მღვდელ მონაზონი იოსები უსისხლო მსხვერპლს სწირავდა და უეცრად ტაძარში შემოფრინდა მერცხალი და დაიწყო გაბმით ჭყლოპინი. ბერმა ერთხანს ადროვა და რაკიღა ფრინველი არ დაცხრა, მიმართა მას: "ჰოი, მერცხალო, ჩვენი საღვთო სიტყვები უმჯობესნი არიან შენს ღაღადებაზე".ამ სიტყვების დამთავრებისთანავე მერცხალი უგრძნობლად დავარდა ბერის ფეხ ქვეშ. შეებრალა ბერს ჩიტი, ჯვარი გადასახა და ეკლესიის გარეთ გ...
წმ. მოწამეებმა ესრეთ განიზრახეს: თუკი ღმერთი ჯვარს ეცვა კაცთათვის, ჩვენი ხსნისა და ცხოვნებისათვის, ჩვენ რატომღა არ უნდა ვეტანჯოთ ღმერთისათვის და რად უნდა გვეშინოდეს სიკვდილის მიღება ჩვენი უფლისათვის?! ამისთვის ყოველი სატანჯველი მათ სიხარულაად უქცია ღმერთმა.
ზოგიერთი სექტანტური მიმდინარეობა წმიდანთა თაყვანისცემის გამო ადანაშაულებს მართლმადიდებელ ეკლესიას და ამას კერპთაყვანისმცემლობად გვითვლის.ჩვენი პასუხი ასეთია: ხომ გვწამს, რომ ადამიანებს შეუძლიათ ერთმანეთს ლოცვით შეეწიონ (რასაც სექტანტები არ უარყოფენ), ხომ გვწამს სულის უკვდავება და იმ ქვეყნად მარადიული ცხოვრება; და თუ ჩვენ შეგვიძლია ერთმანეთისთვის ლოცვა, რატომ არ შეუძლიათ ღვთის წინაშე ჩვენთვის მლოცველნი და მვედრებელნი იყვნენ: ღვთისმშობელი დედა, წმი...