
სული მაშინ ილოცებს მხურვალედ, როდესაც მრისხანებას დაძლევს
სული მაშინ ილოცებს მხურვალედ, როდესაც მრისხანებას დაძლევს
ყოველგვარი საქმე, რომელიც მრავალი თხოვნით, შრომითა და დროით არის შეძენილი, მტკიცეა
ვინც საკუთარ თავში უფალი მოიპოვა, ის საკუთარი სიტყვებით უკვე აღარ ლოცულობს, არამედ, სულიწმიდა ლოცულობს მისთვის და მასში - "სულთქმითა მით უსიტყველითა"
ლოცვისას ხილულ ოცნებასა და ჩვენებას ნუ მიიღებ, რათა ჭკუიდან არ შეცდე
ყოველგვარი ვედრების შედეგს ლოცვა გამოავლენს
შედეგი ლოცვისა ყოველგვარი ეჭვისგან ათავისუფლებს; შედეგი არის უეჭველი მიხვედრა იმისა, რაც არ ვიცოდით.
მეტისმეტად მოწყალე უნდა იყო, თუ წმინდა ლოცვას ეძიებ, რადგან მის მიერ მონაზვნები ჯერ კიდევ ამქვეყნად "მიიღებენ ასეულად", ხოლო მომავალ საუკუნეში დანარჩენს მოიპოვებენ
როდესაც სულში მხურვალების ცეცხლი გაჩაღდება, მაშინ აღდგება და აღემართება ლოცვა, ხოლო, როდესაც ლოცვა აღდგება და ზეცისკენ აღემართება, სულის ქოხში საღმრთო მადლის გარდამოსვლა აღესრულება
ზოგიერთი ამბობს, რომ სიკვდილის ხსოვნა ლოცვაზე აღმატებულია; მე კი ერთ გვამოვნებას ორ - ბუნებოვნებით ვადიდებ
კარგი ცხენი სიარულისა და გახურების შემდეგ უკეთესად დარბის; სირბილში ლოცვის საგალობლებს ვგულისხმობ, ხოლო ცხენში - მხნე გონებას. ასეთები შორიდანვე შეიცნობენ ბრძოლის მოახლოებას, ემზადებიან და ამის გამო თითქმის უძლეველნი არიან