ვცხოვრობ რა განმარტოებით, ღრმად ვუკვირდები წმინდა წერილს ღვთის მცნებების მიხედვით, აგრეთვე მოციქულთა სწავლებებს, წმინდა მამათა ცხოვრებასა და ნაღვაწს და ვუღრმავდები მათ. რაც, ჩემი აზრით, უფლისთვის სათნო და ჩემი სულისთვის სასარგებლოა, ვიწერ და ვითვისებ. ეს არის ჩემი სიცოცხლე და სუნთქვა. თქვენც იმ რჩევას გაძლევთ, რაც სასარგებლოდ მიმაჩნია საკუთარი თავისთვის (ღირსი ნილოს სორელი).

ზოგიერთები ისე უფრთხილდებიან თავიანთ წიგნებს, რომ წაკითხვის კი არა, შეხების უფლებასაც არავის აძლევენ. ამიტომ წიგნები გამოუყენებელი რჩება. გამოდის, რომ ის, საიდანაც შეიძლება სიყვარულისა და მოთმინების სათნოებათა მოხვეჭა, მოუთმენლობისა და საკუთარი დაღუპვის მიზეზი ხდება.

ღვთის სიტყვის კითხვა იგივეა, რაც პური, ლოცვა კი - ცოცხალი წყალი სულისათვის. შეიძლება პურმა წყალი შეცვალოს ან წყალმა - პური? საჭიროა ერთიც და მეორეც.

ღვთივსათნო საქმეები უნდა აკეთო ოჯახის წევრთა პოზიციის მიუხედავად (გარდა ამისა, ძლის დროისა); ნურავის და ნურაფერს უყურებ, ილოცე (ბერი ადრიანე იუგელი).

ის, ვინც საღვთო მადლს თავისთვის ინახავს და სხვებს არ უწილადებს, განიკითხება, როგორ ტალანტის დამმარხველი (წმ. ბასილი დიდი).

ბევრი წიგნის შეძენა მათთვის არის სასარგებლო, ვინც გამოიყენებს, ხოლო ვინც ფიქრობს, რომ წიგნების მხოლოდ შეძენა გაამდიდრებს, მისთვის, რა საკვირელია, მზადდება სასჯელი.

წმიდა წიგნები ამხელს ყველა ჩვენგანის სინდისს, მიუთითებს და ამოძირკვავს ვნებებს, აშიშვლებს ეშმაკის ბადეებს, გვასწავლის სათნოებას, განგვამტკიცებს მოთმინებასა და მწუხარებაში, გვახსენებს სიკვდილის საათს, გვაუწყებს ქრისტეს მოსვლასა და ცათა სასუფეველს, გვახსენებს მარადიულ ტანჯვას.

დიდ მოღვაწე იერონიმეს სასულიერო სასწავლებელში არ უსწავლია, თუმცა თავად მიიღო განათლება სასულიერო თხზულებების კითხვით. ღვთივგანბრძნობილ ბერებთან, გამოცდილ რელიგიურ ადამიანებთან საუბრებით.