თემა: ეშმაკი, იესოს ლოცვა
იესოს სახელის ძალა.
(ეგვიპტელი მეუდაბნოის, ღირსი ილიას მონათხრობი).
ერთი ბერი დაცარიელებულ გამოქვაბულში სახლობდა. ერთხელ მასთან არაწმიდა სულები მივიდნენ და უთხრეს:
-წადი ჩვენი ადგილიდან!
-თქვენ არ გაქვთ ადგილი! - უპასუხა ბერმა.
მაშინ ისინი ყოველ მხარეს ისროდნენ პალმის ტოტებს, რომლების კალათების დასაწნავად იყო მომზადებული, მაგრამ ბერი დაუღალავად აგროვებდა მათ. ამის შემდეგ ადამიანთა მოდგმის მტერი მას ტანსაცმელზე ექაჩებოდა და მიათრევდა, მაგრამ ბერი კარს დაებღაუჭა და აღმოხდა:
-იესო ქრისტე, დამეხმარე!
ბოროტნი მეყსეულად გაიფანტნენ.
-რატომ ტირი? - ჰკითხა მაშინ უხილავმა ხმამ?
-იმიტომ, რომ რწმენისა და სათნოებათა მოძულენი კადნიერდებიან, დასცინონ ღვთის მონას, - უპასუხა ბერმა.
-თვითონ ხარ დამნაშავე, - შეეწინააღმდეგა ზეციური ხმა, - რადგან დაგავიწყდი; თვითონვე ხედავ, როგორც კი მომიხმე, დაუყოვნებლივ მოვედი შენს დასახმარებლად.
ბერმა იგრძნო ღვთის სიახლოვე, მუხლებზე დაემხო და სახით მიწას შეეხო. რაოდენ აუცილებელი სწავლებაა თითოეული ადამიანისთვის!.. ჩვენ ვუგალობთ უფალს, ვლოცულობთ მის წინაშე, ზოგჯერ ისე ვთავხედდებით, რომ ვდრტვინავთ კიდეც მასზე, როდესაც რაიმე უბედურება ან განსაცდელი შეგვემთხვევა. მაგრამ რატომ არ ვითხოვდით მისგან შემწეობას მაშინ, როდესაც ვნებები აბნელებდა ჩვენს გონებას, რწმენას, კეთილ საქმეებს? როგორც ჩანს, მაშინ საკუთარი თავის იმედი გვქონდა; მაგრამ რაოდენი უგუნურებაა, დარწმუნებული იყო, რომ თვითონვე განდევნი შენი სულის შემაწუხებელ მტერს
ერთი ბერი დაცარიელებულ გამოქვაბულში სახლობდა. ერთხელ მასთან არაწმიდა სულები მივიდნენ და უთხრეს:
-წადი ჩვენი ადგილიდან!
-თქვენ არ გაქვთ ადგილი! - უპასუხა ბერმა.
მაშინ ისინი ყოველ მხარეს ისროდნენ პალმის ტოტებს, რომლების კალათების დასაწნავად იყო მომზადებული, მაგრამ ბერი დაუღალავად აგროვებდა მათ. ამის შემდეგ ადამიანთა მოდგმის მტერი მას ტანსაცმელზე ექაჩებოდა და მიათრევდა, მაგრამ ბერი კარს დაებღაუჭა და აღმოხდა:
-იესო ქრისტე, დამეხმარე!
ბოროტნი მეყსეულად გაიფანტნენ.
-რატომ ტირი? - ჰკითხა მაშინ უხილავმა ხმამ?
-იმიტომ, რომ რწმენისა და სათნოებათა მოძულენი კადნიერდებიან, დასცინონ ღვთის მონას, - უპასუხა ბერმა.
-თვითონ ხარ დამნაშავე, - შეეწინააღმდეგა ზეციური ხმა, - რადგან დაგავიწყდი; თვითონვე ხედავ, როგორც კი მომიხმე, დაუყოვნებლივ მოვედი შენს დასახმარებლად.
ბერმა იგრძნო ღვთის სიახლოვე, მუხლებზე დაემხო და სახით მიწას შეეხო. რაოდენ აუცილებელი სწავლებაა თითოეული ადამიანისთვის!.. ჩვენ ვუგალობთ უფალს, ვლოცულობთ მის წინაშე, ზოგჯერ ისე ვთავხედდებით, რომ ვდრტვინავთ კიდეც მასზე, როდესაც რაიმე უბედურება ან განსაცდელი შეგვემთხვევა. მაგრამ რატომ არ ვითხოვდით მისგან შემწეობას მაშინ, როდესაც ვნებები აბნელებდა ჩვენს გონებას, რწმენას, კეთილ საქმეებს? როგორც ჩანს, მაშინ საკუთარი თავის იმედი გვქონდა; მაგრამ რაოდენი უგუნურებაა, დარწმუნებული იყო, რომ თვითონვე განდევნი შენი სულის შემაწუხებელ მტერს
|
|
|
