link

link

link

link

link

ყოველივე უბრალო სოფლიურ საქმეს თუ აასრულებ გულმოდგინედ, იქნება მადლიანი და სათნო ღვთისა: „ყოველსავე, რასაცა იქმოდეთ, გულითად იქმოდეთ, ვითარცა უფლისასა და ნუ ვითარცა კაცთასა (კოლ. 3.23). ყოველი საქმე დიდი ანუ მცირე, რომელსა იქმ, ღვთისმსახურება იქნება, თუ კეთილი გულით იქმ და ღვთის სასოებით.

link

ყოველი გონიერი ქრისტიანე კაცი უნდა ასრულებდეს სარწმუნოდ, ესე იგი ბეჯითად და პატიოსნად, არა თუ მხოლოდ დიდ–დიდთა თვისთა საქმეთა და მოვალეობათა, არამედ ყოველთა მცირეთაცა თვისთა საქმეთა და ვალდებულებათა. ყოველ დღე და ყოველ წამს კაცი აკეთებს რომელსამე თვისსა მცირესა საქმესა; ყოველ წამს იგი ასრულებს რომელსამე წვრილსა მოვალეობასა, და თუ კეთილად და სარწმუნოდ ასრულებს, იგი მიეჩვევა სისწორესა და ბეჯითობასა; გარნა თუ მცირეთა საქმეთა შინა კაცი მეჩვია სიცრუესა და დაუდევნელობას, დიდს საქმეში როგორღა შეიძლებს იგი ბეჯითობასა და სარწმუნოებასა?

link

link

link

გსურთ ისმინოთ სიტყვაცხონებისა? თითქოს არც გაგიგიათ?! ვინ არ იცის, სულის ცხონებას რა ჭირდება?!
სხვა რამეშია საქმე! გულმოდგინება არა გაქვთ, რათა იშრომოთ ამისათვის. გინდათ, რომ მხარ-თეძოზე წამოწოლილი იწვეთ, ცხონება კი როგორღაც, თავისით მოვიდეს. ცოცხალი, უდრეკი, თავდაუზოგავი მოშურნეობით თუ შეუდგებით სულის ცხონების გზას, ავადაც რომ იყოთ - განიკურნებით. ცხონების საქმეც კეთილად წაგივათ.
მოშურნეობა რომ გამოაღვიძოთ, აუხსენით საკუთარ თავს, თუ რა სავალალო მდგომარეობაში იმყოფებით, - ყოველ წამს შეიძლება სიკვდილმა შეგკრათ, შემდეგ კი - სამსჯავროა და განაჩენი: ან "მოვედ ჩემთანა!" ან "განვედ ჩემგან!" თუკი ეს შეიძლება მოხდეს ყოველ წამს, ახლავე, რა დროს ძილია! უნდა ადგეთ და საქმეს მიხედოთ და აკეთოთ ყველაფერი, არაფერი არ გამოტოვოთ.
რა უნდა აკეთოთ?
გქონდეთ რწმენა უფლისა ჩვენისა და მისი წმინდა ეკლესიისა, განერიდეთ ბოროტებას და კეთილი ჰქმენით სიტყვით, საქმით და გონებით...
თქვენ აღიარებთ, რომ მოუთმენელი და წყენია ხართ, არა ხართ მშვიდობის მოყვარე, ხშირად უთმობთ დამაბრკოლებელ აზრებს. ეს ყოველივე ძალიან ცუდია. ყველაფერი ამპარტავნებისაგან გჭირთ. მორჩილება რომ გქონდეთ, ეს რაღაცეები აღარ შეგაწუხებდათ.
ასე რომ, კეთილი ინებეთ და დაარწმუნეთ თავი, რომ არაფრის ღირსი არა ხართ, არც არავითარი ყურადღებისა, არც პატივისცემისა, რომ უარესი შეურაცხყფის ღირსი ხართ, არა მხოლოდ სიტყვით, საქმითაც. როდესაც დარწმუნდებით ამაში და იგრძნობთ თქვენს არარაობას, ყველაფერი მშვიდად, აუღელვებლად წაგივათ.
რაც შეეხება დამაბრკოლებელ აზრებს - იქონიეთ წესად: როგორც კი შეამჩნევთ, იმწამს დაუფიქრებლად განდევნეთ შორს, მხოლოდ ერთი აზრი კი ყოველთვის დაიტოვეთ - უფალსა და მაცხოვარზე, რომელიც ყოველგან არს და ყოველივეს ხედავს. თავს არავითარ შემთხვევაში არ დაუთმოთ.
თქვენი მთვარი საქმე ლოცვაა - ილოცეთ ეკლესიაში, ილოცეთ სახლში... ყოველთვის ილოცეთ, გონებით უფლის წინაშე მდგომმა.
ღმერთმა დაგლოცოთ

link