ჩვენ უძლურნი ვართ. შენ თვითონ, მამაო, გვიხსნენ ბოროტისაგან. „რამეთუ შენი არს სუფევა, ძალი და დიდება უკუნისამდე. ამინ“. და ვინ გაბედავს თავს დაესხას და შეურაცხყოს ისინი, ვინც შენი მეუფების ქვეშე არიან? ვინ აღუდგება წინ შენს ძალას? – არავინ. რამეთუ შენ შეჰქმენ ყველა და იფარავ მათ. ან კი ვინ მოისურვებს შენი დიდების დამცირებას, ყველა ზღვარს რომ მოიცავს? რამეთუ ამ დიდებით სავსენი არიან ცა და ქვეყანა. იგი შენი იყო თვით ზეცისა და ანგელოზთა შექმნამდე. მხ...
ამის წინ ჩვენ ზეციერს ვითხოვდით, მაგრამ, ვართ რა მოკვდავნი, გვაქვს რა პურის საჭიროება, მასაც ვითხოვთ, რადგან კაცნი ვართ, რადგან ვიცით, რომ ისიც შენს მარჯვენაშია, მამაო ჩვენო, და რომ შენ მხოლოდ ხარ მდიდარი, ჩვენ კი ყოვლით უპოვარნი ვართ. ამასთან, ვითხოვთ რა პურს, ძალიან ბევრსაც არ ვითხოვთ, არამედ იმდენს, დღეისთვის რომ გვეყოს: რადგან გვასწავლე, არ ვიზრუნოთ ხვალისთვის, რადგან შენ, მამაო, როგორც დღეს ხარ მარჩენალი ჩვენი, ასევე ხვალაც იქნები და მარადის...
