სასუფეველი როგორც კაცის სულსა და გულში, ისე მის გარეგნულ საქმეებშიცაა. სასუფეველი თავად ადამიანში

სასუფეველი როგორც კაცის სულსა და გულში, ისე მის გარეგნულ საქმეებშიცაა. სასუფეველი თავად ადამიანში იმაში მდგომარეობს, რომ იგი ღმრთის ხატი და მსგავსია. მართალია, ცოდვამ დიდად იმოქმედა ადამიანის ბუნებაზე, მაგრამ კვალი იმისა, რომ იგი ღმრთის ხატებაა, თვით ყველაზე ცოდვილშიც კი არებობს. კაცმა პირველ რიგში სასუფეველი საკუთარ სულსა და გულში უნდა ეძებოს იმ საღმრთო გახსენების აღორძინებით, რომელიც მას უფალმა შთაუნერგა, ანუ სუსტი გრძნობა სიმართლისა, ვითარცა მცირე ნაპერწკალი, ერთ დიდ ცეცხლად უნდა ვაქციოთ, რომელიც მთელ ჩვენს ბუნებას გაათავისუფლებს. ღმერთმა ჩვენ ამის ყოველი პირობა შეგვიქმნა: განკაცდა, რათა ჩვენში ღმრთის ხატი აღედგინა, საღმრთო სჯული და საღმრთო წერილი - ცხოვრებისა და სინათლის უკვდავი მდინარენი მოგვცა; ასევე საღმრთო მადლის შვიდი წყარო - შვიდი საიდუმლო, წირვა-ლოცვა, მარხვა და სხვა საეკლესიო წესები გვიბოძა. ყოველივე ეს უნდა მოვიხმაროთ და ჩვენს ბუნებაში ღმრთის სასუფეველი ავაშენოთ.