აი ჩვენ, უმეცრების ღრმა უფსკრულში მდებარენი და ვნებათა წყვდიადით მოცულნი, ჩვენი კადნიერებიდან გამომდინარე უკვე ზეციური სამყაროს შესახებ, რომელსაც უვნებელობას ვუწოდებთ - სიბრძნისმეტყველებასაც ვბედავთ, ხილულ ზეცას ვარსკვლავები ამკობენ, უხილავს კი - სათნოებები, რადგანაც მე უვნებელობას სხვანაირად ვერ წარმოვისახავ, თუ არა - გონებისა და გულის ზეცად, რომელსაც ეშმაკის ყოველგვარი ბრძოლა ნიავად მიუჩნევია.