არა არ არის საკმარისი, აუცილებელია ვირწმუნოთ იგი და ვიქცეოდეთ და ვცხოვრობდეთ მასთან თანხმობით.

ამას გვასწავლის საღმრთო მცნებანი.

გვაქვს შემდეგი მცნებები:
     1.ათი მცნება, რომელიც ძველ აღთქმაში სინას მთაზე მოგვეცა წინასწარმეტყველ მოსეს გზით;
     2.ორი უდიდესი და უმთავრესი მცნება ღმრთისა და მოყვასის სიყვარულზე;
     3.ცხრა ნეტარების მცნება უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტესი.

ქრისტიანებს გვმართებს დავიცვათ, ათი მცნება, რამეთუ ძე ღმრთისამ, იესო ქრისტემ თავად მათი აღსურულება (მთ.19,16-19).

ვალდებულნი ვიქნებოდით, რამეთი ეს მცნებანი დადგენილი იყო არა მოსეს მიერ, არამედ თავად უფალ ღმერთის მიერ, რომელმაც ისინი თითოეული ადამიანის სინდისშიც ჩადო.

იმიტომ, რომ მრავალი ადამიანი ახშობს საკუთარი სინდისის ხმას და აუცილებელი გახდა ამ მცნებათა დაცვის აუცილებლობის გამოცხადება ყოველი ადამიანისთვის და მათთვისაც, რომელნიც საკუთარი სინდისის ხმას ახშობენ.

იკითხება ასე:
     1.მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, და არა იყვნენ შენდა უცხონი ჩემსა გარეშე.
     2.არა ჰქმნე თავისა შენისა კერპი, არცა ყოვლადვე მსგავსი, რაოდენი არს ცათა შინა ზე,, და რაოდენი არს ქუეყანასა ზედა ქვე, და რაოდენი არს წყალთა შინა ქვეშე ქუეყანისა: არა თაყვანისცე მათ, არცა მსახურობდე მათ.
    3.არა მიღო სახელი უფლისა ღმრთისა შენისა ამაოსა ზედა.
     4.მოიხსენე დღე იგი შაბათი და წმიდან ჰყავ იგი; ექვს დღესა შინა იქომდე, და ქმნე მათ შინა ყოველივე საქმე შენი, ხოლო დღე იგი მეშვიდე შაბათი არს უფლისა ღმრთისა შენისა.
     5.პატივ-ეც მამასა შენსა და დედასა შენსა, რათა კეთილი გეყოს შენდ ა დღეგრძელი იყვე ქუეყანასა ზედა.
    6.არა კაც-ჰკლა.
     7.არა იმრუშო.
     8.არა იპარო.
     9.არა ცილი-სწამო ამოყვასსა შენსა წამებითა ცრუითა.
    10.არა გული გითქმიდეს ცოლისათვის მოყვასისა შენისა, არა გული გითქმიდეს სახლისათვის მისისა, არცა ხარისა მისისა, არცა კარაულისა მისისა, არცა ყოვლისა საცხოვარისა მისისა, არცა ყოვლისა მისთვის, რაიცა იყვეს მოყვასისა შენისა.

ღმრთისადმი სიყვარულს გვამცნობს პირველი ოთხი მცნება, ხოლო მოყვასის სიყვარულს – დანარჩენი ექვსი.
    განმარტება:
    ის, რომ ხსნის დამკვიდრებისთვის აუცილებელია ათი მცნების უცილობლად დაცვა, გამომდინარეობს უფლისა ჩვენისა იესო ქრისტეს პასუხიდან იმ ადამიანისადმი, რომელმაც ჰკითხა, თუ რა უნდა ექნა, რომ მოეპოვებინა მარადიული ცხოვრება? Pასუხი იყო ასეთი: ,,არა კაც-ჰკლა, არა იპარო, არა იმრუშო, არა ცილი სწამო; პატივ ეც-მამასა შენსა და დედასა შენსა და შეიყუარო მოყუასი შენი, ვითარცა თავი თვისი” (მთ.19,16-19).

იკითხება ასე: ,,მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, და არა იყვნენ შენდა უცხონი, ჩემსა გარეშე”.

გვავალებს, რომ:
     1.გვწამდეს ერთი ღმერთი,
     2.გვაქვნდეს სასოება მისი,
     3.გვიყვარდეს იგი და
     4.თაყვანის ვსცემდეთ და ვმსახურებდეთ მას.