სინანული არის კურნება, რომელიც აღმოფხვრის ცოდვას; იგი ზეციური მადლი და განსაკვირველი ძალაა, რომელიც

სინანული არის კურნება, რომელიც აღმოფხვრის ცოდვას; იგი ზეციური მადლი და განსაკვირველი ძალაა, რომელიც ღმრთის წყალობით, სჯულის დამრღვევთათვის მისაგებელის ძალას აღემატება. აი, რატომ არ უარყოფს ის შეცდომილს, არ განაგდებს მემრუშეს, არ მიიქცევა მემთვრალისაგან, არ სძულს კერპთაყვანისმცემელი, არ უგულებელყოფს მაგინებელს, არც მგმობელს, არცა ამპარტავანს, არამედ ყველას შესცვლის. რამეთუ სინანული არის ბრძმედი, ცოდვათაგან განმწმენდელი. მიწიერი ცხოვრება სინანულისთვის გვეძლევა. უდიდესი საფრთხე მოგველის ცოდვით დამძიმებულთ, თუ სინანულით თავიდან არ ავიცილებთ საუკუნო სასჯელს, თუ არ “აღვიმსთოთ წინაშე პირსა მისსა აღსარებითა” (ფს. 94, 2) და არ ჩავარცხრობთ ცოდვის ცეცხლს სინანულისა და ვედრების ცრემლებით. დიდია ცოდვით აღნთებული ცეცხლი, მაგრამ მას ცრემლები აქრობს.