ავტორი:
იოსებ ათონელი(ისიხასტი)
თემა: სასოწარკვეთილება
თავს ძალა დაატანე ყოველგვარი სიკეთისათვის. და თუკი სიკეთის თანამუშაკნი მრავალჯერ დავეცემით ძირს, მაინც არ დავრჩეთ დაცემულნი. არამედ აღმდგართ დე შენდობა ვთხოვოთ ჩვენს მაცხოვარს. ის კი, რომელმაც თავის მოციქულს უბრძანა დღეში სამოცდაათგზის შვიდჯერ შემცოდეს პატიება, როგორღა არ შეგვინდობს ჩვენ, როცა თავადვეა სჯულმდებელი?
ამიტომ ნუ შეგეშინდება. არამედ რამდენჯერაც არ უნდა დაეცე, ადექი და მღვდლების მეშვეობით შენდობა ითხოვე. და იგი, როგორც ყოვლად სახიერი, გულში ცუდს არ ჩაიდებს შენზე, რისხვას არ დაიმარხავს: "რაოდენ განშორებულნი არიან აღმოსავალნი დასავალდსა, განმაშორნა ჩუენგან უშჯულოებანი ჩვენნი"
ამიტომ ნუ შეგეშინდება. არამედ რამდენჯერაც არ უნდა დაეცე, ადექი და მღვდლების მეშვეობით შენდობა ითხოვე. და იგი, როგორც ყოვლად სახიერი, გულში ცუდს არ ჩაიდებს შენზე, რისხვას არ დაიმარხავს: "რაოდენ განშორებულნი არიან აღმოსავალნი დასავალდსა, განმაშორნა ჩუენგან უშჯულოებანი ჩვენნი"