სიკვდილის რომ გეშინია, ეს სწორიც არის და სასარგებლოც. ვისაც თუნდაც მცირედი ცოდვები გააჩნია, შეუძლებელია, სიკვდილის რომ არ ეშინოდეს მას. მაგრამ შენ სასოწარკვეთილ ცოდვილთა რიცხვს კი არ განეკუთვნები, არამედ იმ კეთილ სამწყსოს, მონანული და საკუთარ ცოდვებზე გულშემუსვრილ კაცთაგან რომ შედგება. ამიტომაც სასოს ნუ წარიკვეთ! მე ბევრად უფრო უარესი ვარ შენზე, მაგრამ გამუდმებით ასე შევღაღადებ ღმერთს: "უფალო, რომელი მოხვედ ცოდვილთა ცხონებად და არა მართალთა სინანულად, მაცხოვნე მეც, ვითარცა ერთი ცოდვილთაგანი". და შენაც ასე ილოცე.