როგორადაც ჩვენს გარეგან, ხილულ სხეულებს ვიცავთ ცოდვათაგან, რამეთუ ღმერთის სამკვიდრებელი ტაძარნი არიან და მოციქულის სიტვით „რომელმან ტაძარი ღმრთისა განხრწნეს, განხრწნას იგიცა ღმერთმან“ (1 კორ. 3.17). – აი, ამგვარადვე აუცილებელია ჩვენი შინაგანი კაციც – ჩვენი სულიც – დავიცვათ ყოველგვარი შეგინებისაგან უჯერო ფიქრით თუ ბილწი სურვილით, რადგან იგი ქრისტეს სძალია და სწორედ მისთვის გვეუბნება საღმრთო წერილი: „ყოველი საცო დაიმარხე გულსა შინა, რომლისაგან არიან გამოსავალნი ცხოვრებისანი“ (იგავ. 4.23).