ავტორი:
წმ. ბარსანოფი დიდი და იოანე
თემა: ღმერთზე მინდობა, ცოდვა
393. ვინაიდან, არცთუ იშვიათად, დავიწყება ჩემი მრავალი შეცოდების ხსოვნას მინადგურებს, ხოლო ზოგჯერ კი საერთოდ არ მახსენდება ისინი, ამიტომ გეკითხები: როგორ მოვიქცე?
არიან უწინგური ადამიანები, რომელთაც ერთგული გამსესხებლები ჰყავთ და რადგან სრულიად ენდობიან მათ, ამიტომ როცა რაიმე ავიწყდებათ, ასე მიმართავენ მათ: ჩვენ იმდენს გადავიხდით, რამდენიც თქვენი ანგარიშით გვმართებს. ასევე შენც, ღმერთზე უფრო საიმედო გამსესხებელს ვის ნახავ, რომელმაც ისიც კი იცის, რაც ჯერ არ მომხდარა. ამრიგად, მას მიანდე შენგან დავიწყებული შეცოდებების ანგარიში და უთხარი მას: მეუფეო! ვინაიდან საკუთარი ცოდვების დავიწყებაც ცოდვაა, ამიტომ მე ყველაფერში შეგცოდე მხოლოო გულთამხილავო. შენი კაცთმოყვარებით შემინდე მე ყველაფერი, რადგან ცოდვილებს მათი ცოდვების მიხედვით რომ არ უზღავ, სწორედ ამით მჟღავნდება შენი დიდების ბრწყინვალება, რამეთუ უკუნისამდე დიდებული ხარ, ამინ.