
ავტორი:
იოსებ ათონელი (ისიხასტი)
წყარო:
წერილები და ლექსები
ყველაფრის ბოლო კი ის არის, რომ, როდესაც ჩვენი სული წავა, დატოვებს მიწას - ყველა ჩვენგანის დედას,
ყველაფრის ბოლო კი ის არის, რომ, როდესაც ჩვენი სული წავა, დატოვებს მიწას - ყველა ჩვენგანის დედას, უჩინო სხეულს, მაშინ ჩვენს ნამდვილ სამშობლოში გადავდივართ და ანგელოზებს, როგორც ძმებს, ვესაუბრებით, საღმრთო ამბორს ვუცვლით ერთმანეთს, მუდმივად განცვიფრებულ-განკვირვებულნი ზეციური მწყობრებით, მანამ, სანამ ჩვენს მეუფესა და მაცხოვარს მივწვდებით და მასთან უკვე განუყრელნი ვიქნებით.