ისე მოხდა, რომ ერთხანს აღარ უავადმყოფია...

ერთი წმინდა მამა მუდმივად შეუძლოდ იყო. ისე მოხდა, რომ ერთხანს აღარ უავადმყოფია და ჩიოდა: „ოჰ, ღმერთო ჩემო, რატომ დამივიწყე და არ მიმიჩნიე შენი მოხილვის ღირსად!“ ნეტარს ავადმყოფობა სურდა, რადგან გამოცდილებით იცოდა, თუ რა სარგებელს მიიღებდა სნეულებით სული.