საწუთო ესე მცირე ჭირი ჩუენი გარდამეტებულსა და გარდარეულსა დიდსა დიდებასა საუკუნესა შეიქმს ჩუენთვის

„საწუთო ესე მცირე ჭირი ჩუენი გარდამეტებულსა და გარდარეულსა დიდსა დიდებასა საუკუნესა შეიქმს ჩუენთვის“ (2 კორ. 4, 17). ვფიქრობ, რომ „ვერ ღირს არიან ვნებანი იგი ამის ჟამისანი მერმისა მის თანა დიდებისა, რომელ გამოჩინებად არს ჩუენდა მომართ“ (რომ. 8. 18). თუკი წმინდა და კურთხეულმა ადამიანებმა ტკივილის სახმილი გაიარეს და სარგებელი მიიღეს, რამდენად უფრო შეგვეფერება ტკივილი ჩვენ და როგორ სარგებელს მივიღებთ მისგან, როცა მას გონივრულად და მადლობით დავითმენთ!