
წყარო:
მამობრივი დარიგებანი
გულისსიტყვებთან ბრძოლაში მოპოვებული 7 გვირგვინი!
გულისსიტყვებთან ბრძოლაში მოპოვებული 7 გვირგვინი!
პატერიკში ერთი კარგი მორჩილის შესახებ წერია. მას ყოველდღე, სერობის შემდეგ სულიერი მამა მორჩილების შესახებ სხვადასხვა რჩევას აძლევდა და თან ასწავლიდა, რა არის საჭირო ცხონებისთვის.
ერთ დღეს საუბრისას ბერს ჩაეძინა. მაშინ ეშმაკმა მორჩილს გულისსიტყვებით შეუტია: „ხომ დაიძინა შენმა მოძღვარმა, წადი, რაღას უზიხარ, დაღლილი ხარ, წადი და დაისვენე“ და ამის მსგავსი.
– როგორ წავიდე, – ფიქრობდა მორჩილი, – მოძღვრისგან კურთხევა უნდა ავიღო.
– კი, მაგრამ მას ხომ ჩაეძინა, – კვლავ ეუბნებოდა გულისსიტყვა.
– არაფერია, მოვითმენ.
შვიდჯერ შეებრძოლა, რომ წასულიყო და არ წავიდა.
საკმაოდ დიდი დრო გავიდა და როცა ცისკრის დაწყების ჟამი მოახლოვდა, ბერს გამოეღვიძა.
– არ წასულხარ მოსასვენებლად? – ჰკითხა მან.
– მამაო, თქვენი კურთხევის გარეშე წასვლა არ შემეძლო.
– რატომ არ გამაღვიძე?
– არა უშავს, მამაო, მინდოდა მორჩილება აღმესრულებინა და ვითმენდი.
– კარგი, მოდი, ახლა ცისკრის ლოცვა დავიწყოთ, შემდეგ კი წადი და კარგად დაისვენე.
ასეც მოიქცნენ.
ბერმა ცისკრის შემდეგ კვლავ დაიძინა. ნახა, რომ ერთ ძალზე ნათელ ადგილას იმყოფებოდა. იქ უბრწყინვალესი საყდარი იდგა და ზედ დიდი მადლით მოსილი შვიდი გვირგვინი იდო.
ბერს უკვირდა და ამბობდა: „ვინ იცის, რომელი ღირსისა და წმინდანისაა ეს საყდარი! და რა ბრძოლა გაიარა ამ გვირგვინების მოსაპოვებლად!“ ასე მდგომარეს მიუახლოვდა ერთი ადამიანი სამღვდელო შესამოსელში და უთხრა:
– რამ გაგაკვირვა, მამაო?
– საყდრის ბრწყინვალებამ განმაცვიფრა და ვფიქრობ, რომ ის რომელიმე დიდ წმინდანს უნდა ეკუთვნოდეს.
– არა, დიდი წმინდანისა კი არა, შენი მორჩილისაა.
– შეუძლებელია, – თქვა ბერმა, – ის ჯერ ძალიან პატარაა, დიდი ხანი არ არის, რაც მოვიდა. ნუთუ საყდარიც მიეცა და გვირგვინებიც მოიპოვა?
– ჭეშმარიტად ასეა. საყდარი იმ წამიდან მიეცა, როცა მორჩილების ნიშნად მეტანია აღასრულა, ხოლო შვიდი გვირგვინი ამ საღამოს მოიპოვა, როცა გულისსიტყვებს შეეწინააღმდეგა.
როცა ბერი გამოფხიზლდა, მორჩილს მოუხმო და ეუბნება:
– შვილო, მითხარი, წუხელ რა გულისსიტყვები გქონდა?
– არაფერი მქონია, მამაო. არც ერთი ბოროტი გულისსიტყვა არ მომსვლია. არ მახსოვს.
– აბა, დაფიქრდი. ყველაფერი თანმიმდევრულად გაიხსენე.
როცა მორჩილმა თავი გულდასმით გამოიძია, უპასუხა:
დიახ, მამაო, გუშინ სერობის შემდეგ, როცა ჩაგეძინათ, შვიდჯერ შემებრძოლა გულისსიტყვა, დამეტოვებინეთ და მოსასვენებლად წავსულიყავი, მაგრამ შევეწინააღმდეგე მას და როგორც ნახეთ, გელოდებოდით.
–კეთილი, შვილო, წადი.
და მიხვდა ბერი, რომ მორჩილმა შვიდი გვირგვინი წინა ღამით გულისსიტყვებთან ბრძოლაში მოიპოვა.
ერთ დღეს საუბრისას ბერს ჩაეძინა. მაშინ ეშმაკმა მორჩილს გულისსიტყვებით შეუტია: „ხომ დაიძინა შენმა მოძღვარმა, წადი, რაღას უზიხარ, დაღლილი ხარ, წადი და დაისვენე“ და ამის მსგავსი.
– როგორ წავიდე, – ფიქრობდა მორჩილი, – მოძღვრისგან კურთხევა უნდა ავიღო.
– კი, მაგრამ მას ხომ ჩაეძინა, – კვლავ ეუბნებოდა გულისსიტყვა.
– არაფერია, მოვითმენ.
შვიდჯერ შეებრძოლა, რომ წასულიყო და არ წავიდა.
საკმაოდ დიდი დრო გავიდა და როცა ცისკრის დაწყების ჟამი მოახლოვდა, ბერს გამოეღვიძა.
– არ წასულხარ მოსასვენებლად? – ჰკითხა მან.
– მამაო, თქვენი კურთხევის გარეშე წასვლა არ შემეძლო.
– რატომ არ გამაღვიძე?
– არა უშავს, მამაო, მინდოდა მორჩილება აღმესრულებინა და ვითმენდი.
– კარგი, მოდი, ახლა ცისკრის ლოცვა დავიწყოთ, შემდეგ კი წადი და კარგად დაისვენე.
ასეც მოიქცნენ.
ბერმა ცისკრის შემდეგ კვლავ დაიძინა. ნახა, რომ ერთ ძალზე ნათელ ადგილას იმყოფებოდა. იქ უბრწყინვალესი საყდარი იდგა და ზედ დიდი მადლით მოსილი შვიდი გვირგვინი იდო.
ბერს უკვირდა და ამბობდა: „ვინ იცის, რომელი ღირსისა და წმინდანისაა ეს საყდარი! და რა ბრძოლა გაიარა ამ გვირგვინების მოსაპოვებლად!“ ასე მდგომარეს მიუახლოვდა ერთი ადამიანი სამღვდელო შესამოსელში და უთხრა:
– რამ გაგაკვირვა, მამაო?
– საყდრის ბრწყინვალებამ განმაცვიფრა და ვფიქრობ, რომ ის რომელიმე დიდ წმინდანს უნდა ეკუთვნოდეს.
– არა, დიდი წმინდანისა კი არა, შენი მორჩილისაა.
– შეუძლებელია, – თქვა ბერმა, – ის ჯერ ძალიან პატარაა, დიდი ხანი არ არის, რაც მოვიდა. ნუთუ საყდარიც მიეცა და გვირგვინებიც მოიპოვა?
– ჭეშმარიტად ასეა. საყდარი იმ წამიდან მიეცა, როცა მორჩილების ნიშნად მეტანია აღასრულა, ხოლო შვიდი გვირგვინი ამ საღამოს მოიპოვა, როცა გულისსიტყვებს შეეწინააღმდეგა.
როცა ბერი გამოფხიზლდა, მორჩილს მოუხმო და ეუბნება:
– შვილო, მითხარი, წუხელ რა გულისსიტყვები გქონდა?
– არაფერი მქონია, მამაო. არც ერთი ბოროტი გულისსიტყვა არ მომსვლია. არ მახსოვს.
– აბა, დაფიქრდი. ყველაფერი თანმიმდევრულად გაიხსენე.
როცა მორჩილმა თავი გულდასმით გამოიძია, უპასუხა:
დიახ, მამაო, გუშინ სერობის შემდეგ, როცა ჩაგეძინათ, შვიდჯერ შემებრძოლა გულისსიტყვა, დამეტოვებინეთ და მოსასვენებლად წავსულიყავი, მაგრამ შევეწინააღმდეგე მას და როგორც ნახეთ, გელოდებოდით.
–კეთილი, შვილო, წადი.
და მიხვდა ბერი, რომ მორჩილმა შვიდი გვირგვინი წინა ღამით გულისსიტყვებთან ბრძოლაში მოიპოვა.