უფალი ჩვენი არ იქმნება კმაყოფილი ჩვენგან მხოლოდ მით, რომ ენითა ჩვენითა ვევედრებით მას და ვადიდებთ.

უფალი ჩვენი არ იქმნება კმაყოფილი ჩვენგან მხოლოდ მით, რომ ენითა ჩვენითა ვევედრებით მას და ვადიდებთ. შენ უწოდებ მაცხოვარსა: უფალო, უფალო და თუ გულწრფელად მიიღებ მას, ვითარცა უფალსა და მეუფესა, მაშასადამე, აღასრულე მცნება მისი: “რასა მეტყვით მე: უფალო, უფალო და არა ჰყოფთ, რომელსა მე გეყვით თქვენ”.