ავტორი:
წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)
თემა: მრისხანება
ზოგჯერ მრისხანება არის სრულიად უსამართლო. იგი სხვადასხვა ნაირად გაჩნდება. ზოგჯერ იგი ნამეტანს უგნურებას გამოაჩენს კაცისას, მაგალითებრ: ხშირად მოხდება, რომ კაცი განრისხდება ცუდს ტაროსზედ (ამინდზე), რა წყეული და შეჩვენებული დღე არისო. ამით იგი აჩვენებს თავის საკუთარს მოუთმენელობას, უგუნურებას და სულმოკლეობას. უფრო ხშირად ვხედავთ, რომ კაცი გაცოფდება და განრისხდება პირუტყვზე და სცემს. უნებლივად იფიქრებ ამისთანა შემთხვეაში, რომ თვითონ ის კაციც პირუტყვია ჭკუით და გონებით. რამდენჯერ მოხდება, რომ კაცი თვითონვე გააფუჭებს რომელიმე საქმეს და ნაცვლად მისსა, რომ თავის თავს გაუჯავრდეს, იგი უჯავრდება თავის მოსამსახურეს, ანუ ხელქვეითს კაცს. ცხადია, რომ ამისთნა უბრალო სხვაზედ მრისხანება წარმოსდგება თავხედობისაგან და ამპარტავნებისაგან. თუ კაცი არის თავმდაბალი და თავის უარისმყოფელი, მაშინ იგი ყოველ შემთხვევაში თავის თავს განიკითხავს და არა სხვას.