ავტორი:
წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი(ქიქოძე)
თემა: დედაკაცი
„დედაკაცი კეთილი ახარებს ქმარსა მისსა და წელთა მისთა აღავსებს მშვიდობითა“; „მდაბალი დედაკაცი, ქმარსა მისსა და ძვალთა მისთა განაპოხებს ხელოვნება მისი“; „ნიჭი უფლისა – დედაკაცი მდუმარე“; „მადლი მადლსა ზედა დედაკაცი მორცხვედი“ (ისუ ზირ. 26. 2, 16, 17, 19). აჰა, როგორ შეამკობს ისუ ზირაქი კეთილსა დედაკაცსა. სჩანს, რომ ძველ აღთქმაშიაც დედაკაცებში მოსწონდათ მორცხვედობა, მდუმარება, კეთილობა, მყუდროება, ოჯახის მეურნეობა და ოჯახისათვის მზრუნველობა. თუ ძველ აღთქმაში ესრეთი იყო მხედველობა და დანიშვნა (დანიშნულება) ქალისა, მით უმეტესად ახალ აღთქმაში კაცნი უნდა იყვნენ შემკობილნი იმავე და უმჯობესითა სათნოებითა.
|
|
|
