სინანული არის კაცთ ცთომისაგან თავისი ნებითა ხელის აღება, მოძაგება და მოძულება, როგორც რომ დავითიც

სინანული არის კაცთ ცთომისაგან თავისი ნებითა ხელის აღება, მოძაგება და მოძულება, როგორც რომ დავითიც ღარადებს: "ცოდვა მოვიძულე და მოვიძაგე". და თავს გამოდებით ცდა და თავს გამოსაჯურებით დგომა კეთილობაზედა, რომ აღარც კი მოხედოს, როგორც რომ მართალთა აქვს ჩვეულება, რომ მოსაგონებელად ეძვინებათ, ართუ ისე საქმელათღა მოიგონონ და დატკბონ, რომელთაც რომ თვით თავადი არს ღმერთი სული ყოვლად წმიდაც ემოწმება: "რამეთუ არა მიხედნა ამაოებასა, არცა სიცბილსა ტყუოლისასა. და არის სინანული მრავალგვარად განფენილი და მოწლედ შესატკბობი და შესაყვარებელი. არის ღმრთის კაცთმოყვარებისაგან ხელიშ ეხებითაც სამოქმედო სინანული, და არის კაცთგონიერებისაგანაც განჩინებული და ტკბილად მიღებული და აღსრულებული. და არის სინანული ეკლესიის ხმისაგანაც ქადაგებული და ტკბილად შეწყნარებული და საყოველთაოდ დიდებული, ყოველთ სიტყვიერთაგან მოკვდავთა მიღებული და მისაღებელი. და არის სინანული ჟამად მიღებული და ჟამად დატევებული.
    და აქვს ცოდვასაცა და სინანულსაცა მრავალი უცნაურება ადგილთაცა, ჟამითაცა, კაცთაგანცა და უეცრად შევარდნითაცა მოუნდომებლათა და უფიქრებლათაცა, როგორც რომ მრავალნი ბრძენნი და კაცნი მართალნი და წმიდანიც შევარდნენ და ცოდვასა შეეხეთქნენ. და ზოგნი კი აღდგნენ და აღემართნენ. და ზოგნი კი განიწირნენ და წარწმდენ. და იმათის საქმის დაფარულება ერთს ღმერთს ესაცნაურების და არა სხვათა ვისმე.