350. რისი დასაბამია ცოდვათა აღიარება?

სახარებაში წერია: „ნათელს–იღებდეს იორდანესა შინა მისგან და აღუარებდეს ცოდვათა მათთა“ (მათ. 3.5). მაშასადამე, ცოდვათა აღიარება დასაბამია სულის შემკობა–გამშვენიერებისა, რაც გულისხმობს, რომ მონანიების შემდეგ ადამიანმა სული შეამზადა მაცხოვნებელი თესლის – საღვთო სიტყვის მისაღებაად, რომელიც ადამიანთა სულებს მხსნელად ევლინება.