რას ამბობ, ახლა ციხეში ვიყავი, პატიმრებს შავი პურისთვის ერთი ამბავი ჰქონდათ, ერთმანეთს ხოცავდნენ, მე როგორ უნდა ვჭამო? ჭამაში მე ნუ მომბაძავ, შენ მწუხრით მწუხრამდე ჭამე. მთელი ცხოვრება მე სულ მშია. ოცი წელი დაყუდებული ვიყავი, წმიდანი წმიდანზე მეცხადებოდა, რას შვრები გაბრიელ, გეყოფაო. აი, ახლა ანდრია სალოსი მეუბნება, ვერ გავიგე გაბრიელ, რას აკეთებო. ხომ ხედავ ანდრია სალოსსაც უკვირს.