წმიდა მოციქულ პავლეს აქვს ასეთი სიტყვები: "... ხოლო სიძვისთვის, კაცად-კაცადსა თავისი ცოლი ესვან, და თვითოეულსა თავისი ქმარი ესვან; ცოლი თვისთა ხორცთა ზედა არა უფალ არს, არამედ ქმარი; ეგრეთცა ქმარიცა თვისთა ხორცთა არა უფალ არს, არამედ ცოლი. ნუ განეშორებით ურთიერთს, გარნა თუ შეთქუმთ რაიმე, ჟამ რავდენმე, რაითა მოიცალოთ ლოცვად და მარხვად და კუალად ურთიერთსავე იყვენით, რაითა არა განგცადნეს თქუენ ეშმაკმა უთმინოებითა თქუენითა" (1 კორ. VII, 2-5). ამ წერილის მიხედვით ეკლესიას აქვს წესი, რომ არ დაუშვას სიძვა ერთ-ერთი მეუღლის მხრიდან და დაუთმოს მცირედმორწმუნეს ამ საკითხში. მაგრამ ამ მცირედმორწმუნემ უნდა მოინანიოს თავისი მოუთმენლობის ცოდვა. არ შეიძლება ცოლქმრული კავშირი დიდმარხვის პირველ კვირას და ვნების შვიდეულში, აგრეთვე დიდ დღესასწაულებში და ერთი დღე ზიარებამდე.