სიღარიბესა და სიღატაკეს ისევე შეეზრდება ხოლმე მანკიერი საშიშროებები, როგორც სიმდიდრეს. ასეთ

სიღარიბესა და სიღატაკეს ისევე შეეზრდება ხოლმე მანკიერი საშიშროებები, როგორც სიმდიდრეს. ასეთ მდგომარეობაში მყოფი ადამიანი არცთუ იშვიათად ექვემდებარება სასოწარკვეთილების, შურის, ღვთისმგმობი გულისზრახვების და გაბოროტებული კაცის თვისებრივ გამოვლინებებს. ასე წონასწორობადარღვეულს კი არ შეუძლია, წარმატება მოუტანოს საზოგადოებას. ამიტომ სიღარიბისა და სიღატაკიც ზღვართან გასავლებად ერთადერთი მტკიცე მიჯნა, ზომიერების სასარგებლოდ, ერთმანეთისკენ გაწვდილი ხელია.
 
3