ჩვენი გონება და გული სიბრმავით არის დაზიანებული. ამ სიბრმავის მიზეზით გონებას არ შეუძლია ჭეშმარიტი

ჩვენი გონება და გული სიბრმავით არის დაზიანებული. ამ სიბრმავის მიზეზით გონებას არ შეუძლია ჭეშმარიტი ზრახვა მცდარისაგან განასხვაოს, გულს კი არ ძალუძს სულიერი შეგრძნებების გრძნობისმიერი და ცოდვილი შეგრძნებისაგან გარჩევა, განსაკუთრებით თუ კი ეს უკანასკნელი არც ისე უხეშია. სულიერი სიბრმავის გამო ჩვენი ყოველგვარი მოქმედება ფუჭია, როგორც უფალმა მწიგნობრებსა და ფარისევლებს „უგუნურები და ბრმები“ (მათ. 23,17), „ბრმა წინამძღოლნი“ უწოდა, რომლებიც არც თვით შედიოდნენ ცათა სასუფეველში და შემსვლელებსაც არ უშვებდნენ მასში.