ბოროტს სჩვევია უფრო მეტად სიკეთის მიზეზით აცთუნოს ცხონების მსურველნი და მოღვაწეებს გული აღუმაღლოს.

ბოროტს სჩვევია უფრო მეტად სიკეთის მიზეზით აცთუნოს ცხონების მსურველნი და მოღვაწეებს გული აღუმაღლოს. ჩააგონებს და არწმუნებს, რომ დიდ საზომს არიან მიწევნულნი, მერე კი დასცემს, რადგან ღმრთის წინაშე ამპარტავნებაზე საძაგელი არაფერია, და არც სიმდაბლეზე პატიოსანია რაიმე.