ჩვენ ყველანი ჩავეფალით, ჩავიძირეთ განკითხვის მღვრიე და მყრალ ჭაობში; ვის და რისთვის აღარ

ჩვენ ყველანი ჩავეფალით, ჩავიძირეთ განკითხვის მღვრიე და მყრალ ჭაობში; ვის და რისთვის აღარ განვიკითხავთ! „ნუ განიკითხავთ, რაითა არა განიკითნეთ“ ზედაპირს თუ ეხება, გულს კი არ წვდება და ყურადღებას არ იპყრობს. აი, ყოველი ჩვენგანი იბრძვის, რათა თავი აიმაღლოს და აღიარება ჰპოვოს კაცთა შორის. ოდესღაც უფალმა შენიშნა ეს სურვილი თავის მოწაფეთა შორის და უთხრა მათ: „რომელსაც უნებს თქუენ შორის დიდი ყოფაი, იყავნ თქუენდა მსახურ“ (მათ. 20, 26). დაფიქრებულხართ ოდესმე უფლის ამ სიტყვებზე?