ღვთაებრივი ზიარება უფრო რწმენითი საიდუმლოა. ნათლისღებისას ვიყენებთ წყალს – ნაკურთხს, მაგრამ მაინც

ღვთაებრივი ზიარება უფრო რწმენითი საიდუმლოა. ნათლისღებისას ვიყენებთ წყალს – ნაკურთხს, მაგრამ მაინც წყალს, ზეთის კურთხევისას გვაქვს ზეთი – ნაკურთხი, მაგრამ მაინც ზეთი. ღვთაებრივი ზიარების დროს ჩვენ ვხედავთ პურს, ვგრძნობთ პურის გემოს, მაგრამ ეს პური არ არის – ეს ხორცია. ვხედავთ ღვინოს, შევიგრძნობთ მის გემოს, მაგრამ ის ღვინო არ არის – სისხლია. ეს საიდუმლო უწინარესად რწმენითი საიდუმლოა, რადგან ჩვენი გრძნობებით მას ვერ ჩავწვდებით.