ქალის როლი ყოველთვის განსაკუთრებული იყო და არის ჩვენს ისტორიაში. წმინდა ილია მართალი წერს: "ქართველებისთვის "დედა" მარტო მშობელი არ არის, ქართველი ღვიძლ ენასაც "დედა-ენას" ეძახის, უფროს ქალაქს, - "დედა-ქალაქს," - მკვიდრ და დი... იხილეთ სრულად
სიძულვილის ღირსია ქალი, რომელსაც შვილები ჰყავს, და მაინც შეუძლია მოწყინებაში იყოს.
95თუმცა ჰმართებს დედაკაცსა მამაცისა დიდი კრძალვა,
მაგრა მეტი უარეა არა-თქმა და ჭირთა მალვა.
სიმართლე რომ ითქვას, ბოროტება ამ სოფლად დედაკაცის მიერ შემოვიდა, მაგრამ ხსნა კაცობრიობას ისევ დედაკაცმა მოუტანა.
მრისხანება და შურისძიება სუსტი სულის ვნებაა; ამიტომ ქალები მამაკაცებზე უფრო მრისხანენი და შურისმაძიებელნი არიან.
მხნე ქალის მოწყალება არის უმეტეს ძვირფასი წინაშე თვალთა ღვთისათა, ვინაიდან იგი თავის ხელის ნაშრომს აძლევს გლახაკთა.
მეძავი ქალი ღრმა ორმოა და ვიწრო ჭაა უცხო დედაკაცი.
ყაჩაღივით არის ჩასაფრებული და ხალხში ორგულებას ამრავლებს.
თ. 22-23
დედაკაცისაგან შემოვიდა სოფელში ცოდვა და დედაკაცისაგან იშვა მესია ანუ დედაკაცისაგ ცდუნებულ დედაკაცისაგან მოევლინა მცველი.
მადლიანი დედაკაცი დიდებას იხვეჭს, უმოწყალო კაცები კი სიმდიდრეს იხვეჭენ.
მოწყალე კაცი თავის სულს სიკეთეს უყოფს, გულქვა კაცი კი თავის სხეულს ღუპავს.
თ. 10–11
ვერარა ბოროტება ვერ მოვა ქალის ბოროტებასთან – ცოდვილის ხვედრი დაატყდება მას.
რაღა მოხუცის ფეხებისთვის ქვიშიან აღმართზე სიარული და რაღა ანჩხლი ცოლი მშვიდი კაცისთვის.
თ. 24-25
