
ლოცვის დროს ცრემლები სულის საუკეთესო განსაწმენდელია; მაგრამ ლოცვის შემდგომ გახსოვდეს რაზე ტიროდი
ლოცვის დროს ცრემლები სულის საუკეთესო განსაწმენდელია; მაგრამ ლოცვის შემდგომ გახსოვდეს რაზე ტიროდი
სინანული დაცემულს წამოაყენებს; ცოდვებზე ტირილი სასუფევლის კარს უკაკუნებს, თავმდაბლობა კი ხსნის მათ.
მოიშორე ცოდვა და თვალთაგან ცრემლის დენაც აღარ დაგჭირდება, რადგან თუ ჭრილობა არ არის, არც სალბუნია საჭირო.
გლოვა არის დავიწყება ბუნებისა, როგორც დავით წინასწარმეტყველს დაავიწყდა ჭამად პური თავისი და იგლოვა (ფს.101,5).
29. რაოდენი რაი სცოდე, ყოველსავე სულთქუმით იხსენებდ; რამეთუ ამიერ შეექმნების სულსა სამარადისოი ლმობიერებაი
გლოვა ისეთი გრძნობაა, რომელიც გულს გამუდმებით აღსარებისკენ უბიძგებს, იმდენად იწვის გული მხურვალე განცდით.
ჰოი უფალო სახიერო, განდევნე ჩემგან სიცილი და განცხრომაი და მომეც მე გლოვაი და ტირილი, რომელი უფროისად მეთხოვების
მე ვაკვირდებოდი ჭეშმარიტი მონანულის ცრემლებს და მათში ბოროტი სიტყვისა და განკითხვის კვალიც კი ვერსად შევნიშნე.
ხშირად ერთი სიტყვაც კი მოგვაკლებს ტირილს და რა საოცარი იქნებოდა, ისევ ერთი სიტყვით რომ შეგვეძლოს მისი დაბრუნება.
როგორც ძლიერი ქარი მტვერს გაფანტავს, ასევე, ჩვენი მტერი - ეშმაკი - განიდევნება ღმერთთან საუბრით, ლოცვითა და ცრემლებით