link

link

link

ყველა უმაღლეს სასწავლებელში კარგი იქნებოდა, რომ ისწავლებოდეს ზნეობრივი ფილოსოფიის კურსი. არ არსებობს ისეთი ღვთისმეტყველი ან ფილოსოფოსი, რომელიც არ ეხებოდეს ადამიანის ზნეობის საკითხებს. ამ ფილოსოფოსთა განსჯის გაცნობა მეტად გაამდიდრებს ჩვენი ახალგაზრდობის სულიერ სამყაროს.

link

მქადაგებელი კეთილი საქმეებისა და უბიწო ცხოვრების გარეშე - რომელიც ასწავლის და არ ქმნის, ვერავითარ სარგებელს ვერ მოუტანს თავის მსმენელებს და მიემსგავსება ქუხილს - ელვის გარეშე, ისრის გარეშე დაჭიმულ მშვილდს, მარტო იქუხებს და მხოლოდ სიტყვებს ისვრის, მაგრამ ღვთის შიშით ვერ აღანთებს მსმენელთა გულებს.

link

ის, ვინც ეგოისტურად და აღშფოთებით (თავისი ვნებებიდან გამომდინარე) ღვთის სიტყვას ქადაგებს, ზღარბს ემსგავსება, რომელიც თავის ბურძგლებზე ბავშვების დასაპურებელ ყურძნის მარცვლებს ატარებს, მაგრამ თავისი ნერვული მოძრაობით უფრო აზიანებს მათ, ვიდრე აპურებს, - განსაკუთრებით თუკი ისინი პატარები და ნაზები არიან.

link

მეტი ფასი აქვს სულიერი გამოცდილების მქონე მდაბალი ადამიანის ერთ სიტყვასაც კი, რომელსაც იგი თანაგრძნობით აღმოთქვამს მთელი თავისი გულის სიღრმიდან, ვიდრე შეუკავებლ მრავალსიტყვაობას გარეშე კაცისას, დიდი სისწრაფით რომ წყდება მის წიგნიერ ენას და რომელიც ვერ შეაგონებს კაცთა სულებს, რადგან ხორცს წარმოადგენს და არა წმიდა ერგასის ცეცხლოვან ენას.

link

იმისათვის, რომ ღვთის უმაღლესი შეცნობა მოიპოვოს, ადამიანი უეჭველად უნდა ვიდოდეს მისი გამოცხადების ნათელში, რათა, თავისი წარმოსახვის მიხედვით არ შეადგინოს უმაღლეს არსზე თავისებური წარმოდგენა, რომელიც უფლის დიდებასა და სიწმიდეს არ შეეფერება; და რათა ამის გამო მკაცრად არ დაისაჯოს, რაც თავად უფალმა უთხრა ცოდვილს: "ჰგონე უსჯულოებაი, ვითარმედ მეცა შენ გემსგავსო" (ფს. 49, 21)

link

ღვთისმეტყველება უფალთან ყოფნაა, თუმცა განყენებული ღვთისმეტყველება, როგორც ცალკე აკადემიური მეცნიერება, მაინც არსებობს და ეს გარდაუვალია მსოფლიოს ისტორიული პირობითობების გამო. არსებობს საშიშროება, რომ რწმენის გარეშე ამგვარი ღვთისმეტყველება შეიძლება გაემიჯნოს ჭეშმარიტ სულიერ ცხოვრებას და განყენებულ ფილოსოფიად იქცეს ან კიდევ დაემსგავსოს ცრურწმენას, რომელიც მოკლებული იქნება მაცხოვნებელ და ცხოველმყოფელ ძალას.

link

27. როცა გსურს, ღვთისმეტყველებდე, ნუ ეძიებ იმას, რასაც თავისთავად ღმერთი წარმოადგენს, რამეთუ ამას არა მარტო ადამიანურის, არამედ თვით იმ არსებათა გონებაც კი ვერ ჰპოვებს, რომელნიც ღვთის შემდეგ დგანან. შენ შეძლებისდაგვარად დაინახე ის თვისებები, რითაც ღმერთა მოცული: მარადიულობა, დაუსაბამობა, გარეშემოუწერელობა, სიკეთე, სიბრძნე, ყოველთა შემწეობა, ყოვლადმზრუნველობისა და ყველა არსების განსჯის ძალა. კაცთა შორის უკვე ღვთისმეტყველია ის, ვინც ოდნავ მაინც ხედ...

link