ყოვლადსახიერი, ჩემო კარგო შვილო, არაფერს აკეთებს ისეთს, რაც სასარგებლო არ იქნება ჩვენი სულისათვის. იქნება ეს ავადმყოფობა თუ განსაცდელი, რაც უნდა მოუშვას ჩვენზე, ჩვენივე სიკეთისათვის აკეთებს ამას. რაც ჩვენ არ ვიცით, და ხშირად ვდრტვ...
იხილეთ სრულად
ყოვლადსახიერი, ჩემო კარგო შვილო, არაფერს აკეთებს ისეთს, რაც სასარგებლო არ იქნება ჩვენი სულისათვის. იქნება ეს ავადმყოფობა თუ განსაცდელი, რაც უნდა მოუშვას ჩვენზე, ჩვენივე სიკეთისათვის აკეთებს ამას. რაც ჩვენ არ ვიცით, და ხშირად ვდრტვინავთ, ვწყრებით და ბევრ ცუდს ვაკეთებთ. მაშინ როცა იგი, თავისი დიდი სიყვარულით, მხოლოდ ჩვენი სულის სარგებელზე ზრუნავს, რადგან იცის, რომ ჩვენ აქ დროებითნი ვართ და ყველაფერი სწრაფად გარბის და მიდის. და როცა დასრულდება ეს ჩვ...
შენს გულში ნუ იტყვი, ჩემო შვილო, რატომ ერთი, რატომ მეორე? ღმრთის სამსჯავრო უფსკრულია. დიდება უფალს, რომელსაც ყველანი ვუყვარვართ. მისი სიყვარული ჩვენს ავადმყოფობასა და გასაჭირში შეიცნობა. "ჩემი ძალა - ამბობს - უძლურებაში აღსრულდება...
იხილეთ სრულად
შენს გულში ნუ იტყვი, ჩემო შვილო, რატომ ერთი, რატომ მეორე? ღმრთის სამსჯავრო უფსკრულია. დიდება უფალს, რომელსაც ყველანი ვუყვარვართ. მისი სიყვარული ჩვენს ავადმყოფობასა და გასაჭირში შეიცნობა. "ჩემი ძალა - ამბობს - უძლურებაში აღსრულდება".
თავიდან ისეთი განსაცდელი მქონდა, რომ მთელი ზურგი ლიმონისხელა ძირმაგარებით დამეფარა. ხესავით გავხდი, მოხრა არ შემეძლო. ვებრძოდი ამ სატანნჯველს და სულ არ გამომიცვლია არს საცვალი, არც სხვა რაიმე სამოსი. არამედ ზურგზე გადავიკიდე ერთი ...
იხილეთ სრულად
თავიდან ისეთი განსაცდელი მქონდა, რომ მთელი ზურგი ლიმონისხელა ძირმაგარებით დამეფარა. ხესავით გავხდი, მოხრა არ შემეძლო. ვებრძოდი ამ სატანნჯველს და სულ არ გამომიცვლია არს საცვალი, არც სხვა რაიმე სამოსი. არამედ ზურგზე გადავიკიდე ერთი ხურჯინი და მთელი ათონი შემოვიარე. მანამ, სანამ ყველა ძირმაგარა თავისით არ დასკდა და დენა არ დაიწყო ფეხებზეც კი. და საცვლები არ გამომიცვლია როგორც გითხარი. ვებრძოდი და საშინლად ვითმენდი და თეთრეული თითის სიმსხო გახდა სიხი...
როდის ესმის ადამიანს სხვისი ტკივილი? როცა თავადაც ავად ხდება. როცა იმავეს განიცდის, მაშინ შეიცნობს და იგებს სხვის ტკივილს. სხვაგვარად სასტიკი რჩება, და თუ ბუნებით კეთილი არ აღმოჩნდა, არავინ ეცოდება. მაგრამ ყველაფერი ისე, რაც ბუნებ...
იხილეთ სრულად
როდის ესმის ადამიანს სხვისი ტკივილი? როცა თავადაც ავად ხდება. როცა იმავეს განიცდის, მაშინ შეიცნობს და იგებს სხვის ტკივილს. სხვაგვარად სასტიკი რჩება, და თუ ბუნებით კეთილი არ აღმოჩნდა, არავინ ეცოდება. მაგრამ ყველაფერი ისე, რაც ბუნებითაა, არც პატივს იმსახურებს და არც უპატიობას.ღვაწლი და დაცემები კი განზრახვას ეკუთვნის. ამრიგად, როგორ ვისწავლით მეცნიერებათა მეცნიერებას, თუკი განსაცდელი არ შეგვანჯღრევს? რადგან მადლი რომ წასულიყო, მე და შენ კი არა, წმი...
ხორცი მონაა, სული - დედოფალი. ღმრთის წყალობაა, როდესაც ხორცს სნეულებები ტანჯავს, რადგანაც ამით ვნებები ითრგუნება და ადამიანი სულზე ფიქრს იწყებს. თანაც, ზოგჯერ თვითონ ხორციელი სნეულება ვნებებისაგან იშვება. მოიშორე ცოდვა და სნე...
იხილეთ სრულად
ხორცი მონაა, სული - დედოფალი. ღმრთის წყალობაა, როდესაც ხორცს სნეულებები ტანჯავს, რადგანაც ამით ვნებები ითრგუნება და ადამიანი სულზე ფიქრს იწყებს. თანაც, ზოგჯერ თვითონ ხორციელი სნეულება ვნებებისაგან იშვება.მოიშორე ცოდვა და სნეულებებიც მოგეშვებიან
უფალმა შექმნა ხორცი და არა სნეულება, სული და არა ცოდვა. მაშ, რა არის ყველაზე უფრო საჭირო და სასარგებლო? ღმერთთან შეერთება და მასთან ზიარება სიყვარულის გზით. როდესაც სიყვარულს ვკარგავთ, ღმერთს განვეშორებით, ხოლო ამ განშორების გამო ...
იხილეთ სრულად
უფალმა შექმნა ხორცი და არა სნეულება, სული და არა ცოდვა. მაშ, რა არის ყველაზე უფრო საჭირო და სასარგებლო? ღმერთთან შეერთება და მასთან ზიარება სიყვარულის გზით. როდესაც სიყვარულს ვკარგავთ, ღმერთს განვეშორებით, ხოლო ამ განშორების გამო სხვადასხვა და მრავალფერი სნეულება გვატყდება თავს. ვინც სნეულებებს მოთმინებით და მადლობით იღებს, მას ეს მოღვაწეობად და უფრო მეტადაც შეერაცხება