481. ძმამ დიდ ბერს სთხოვა, რომ ელოცა მისთვის. შემინდე, ხშირად გაწუხებ, მაგრამ მრწამს ღვთისა, რომ ის თქვენი ლოცვებით გამაძლიერებს და მომავალში ასე ხშირად აღარ შეგაწუხებთ
იხილეთ სრულად
ვინც არსით ღვთის შვილია, ის უეჭველად მის სიკეთეთა სულგრძელების, თვინიერების, კაცთმოყვარების და სიყვარულის მემკვიდრეცაა, იმიტომ რომ, თუ ის ღვთის შვილია, მაშინ ღმერთიცაა, და თუ ღმერთია, ესე იგი უფალიცაა; და თუ ღმერთი ნათელია (1 იოანე 1, 5), მაშინ ისიც მნათობია. ამიტომ, ღმერთს რაიმე თხოვნა რომ ამძიმებდეს და იწყენდეს, მაშინ ეს მათაც დაემართებოდათ. მაგრამ, რაკი მას თხოვნა არ აწუხებს, არამედ პირიქით უხარია, ამიტომ მათაც უნდა უხაროდეთ. ძველი აღთქმა ამბო...
439. აზრი ჩამაგონებს: შენ ყველაფერში სცოდავ და ამიტომ ყოველი სიტყვის, საქმის და ფიქრის შემდეგ უნდა თქვა: „შევცოდე“. ვინაიდან, თუ არ იტყვი: „მე შვცოდე“, ეს ნიშნავს, რომ თავი უცოდველი გგონია. მე ერთიც და მეორეც ძალიან მაწუხებს, ყოველთვის ეს რომ ვთქვა არ შემიძლია, მაგრამ თუ არ ვიტყვი, ასე მგონია ვცოდავ
იხილეთ სრულად
ჩვენ ყოველთვის დარწმუნებულნი უნდა ვიყოთ, რომ ყველაფერში სიტყვით, საქმით და ფიქრით ვცოდავთ, მაგრამ „მე შევცოდეო“, ამას ყოველთვის ვერ ვიტყვით. ეს დემონთა ჩაგონებაა, რომელთაც სურთ მოწყინებაში ჩაგვაგდონ. და კვლავ ისინი ჩაგვაგონებენ, რომ თუ ჩვენი ყოველი საქმის შესახებ ასე არ ვიტყვით, თითქოს, საკუთარი თავი უცოდველი გვგონია. მაგრამ გავიხსენოთ რას ამბობს ეკლესიასტე: „ჟამი დუმილისა და ჟამი უბნობისა“ (ეკლ. 3, 7). ამიტომ დილაობით ლოცვაში ჩვენს მეუფესა და ღმ...
438. როდესაც წასაკითხად ან ხელსაქმისთვის ვზივარ და მინდა ვილოცო, აზრი აღმოსავლეთისაკენ შებრუნებას მაიძულებს, როგორ მოვიქცე ჩემო მამაო?
იხილეთ სრულად
როდესაც ზიხარ, ან დადიხარ, ან რაღაცით დაკავებული ხარ, ან ჭამ, ან სხვა რაიმეს სხეულებრივი მოთხოვნილებისთვის აკეთებ, მაშინ პირით აღმოსავლეთისკენ იქნები თუ დასავლეთისკენ, ამას მნიშვნელობა არა აქვს. ნუ დაგაეჭვებს ლოცვა, რამეთუ ჩვენ მცნება მივიღეთ, რომ ის მოუკლებელად და ყველგან აღვასრულოთ. წერილში ნათქვამია: „გზა-უყავთ მას, რომელი-იგი ამაღლდა დასავალით; უფალ არს სახელი მისი“ (ფსალ. 67, 4), ეს კი იმაზე მიუთითებს, რომ ღმერთი ყველგანაა. მაშინაც კი, როდეს...
437. ვისაც სურს თავის საკუთრება კეთილგონივრულად გაანაწილოს და ღვთის ნებისაებრ სხვას გადასცეს, მაგრამ მამებისაგან დარიგების მიღების საშუალება არა აქვს და არ იცის, როგორ მოიქცეს, როგორ ილოცოს?
იხილეთ სრულად
დაე, ასე ილოცოს: „უფალო, მე შენს ხელთა ვარ, შენ იცი რა არის ჩემთვის სასარგებლო, დამარიგე შენი ნებისამებრ და ნუ დაუშვებ, რომ დაბნეულობაში ჩავვარდე და ბოროტად გამოვიყენო საკუთრება; ის შენ გეკუთვნის და შენ განაგებ მას. ამიტომ ისე მოაგვარე მეუფეო, რომ ეს შენი შიშით აღვასრულო, ვინაიდან შენ გშვენის საუკუნო დიდება, ამინ.
435. როდესაც მრავალი საჭიროებისთვის ვლოცულობ, უნდა დავასახელო თითოეული ლოცვაში თუ არა?
იხილეთ სრულად
თუ მრავალი საჭირეობისთვის გსურს ლოცვა, მაშინ, ვინაიდან ღმერთმა იცის რა გჭრიდება, ამიტომ ასე ილოცე: „მეუფეო, უფალო იესო ქრისტე, დამარიგე შენი ნებისამებრ“. ხოლო, თუ ვნებების შესახებ გსურს, მაშინ ასე თქვი: „განმკურნე შენი ნებისამებრ“. და თუ განსაცდელების თაობაზე ილოცებ, მაშინ თქვი: „შენ იცი რა არის ჩემთვის სასარგებლო, შეეწიე ჩემს უძლურებას და შენი ნებისამებრ მიხსენი განსაცდელებისაგან“.
428. კარგია თუ არა გულში ყოველთვის ღმერთზე ფიქრი ან ბაგეების გარეშე, გულით ლოცვა? როცა მე ამაში ვვარჯიშობ, ჩემი აზრები გაბნეულობაში იძირება, სიმძიმეს შევიგრძნობ და სხვადასხვა საგნებს და მოჩვენებებს ვხედავ და თითქოს სიზმრისეულ ოცნებებში ვიმყოფები
იხილეთ სრულად
გონების გაფანტვის და ოცნებებში ჩაძირვის გარეშე ლოცვა სრულყოფილთა საქმეა, რომელთც შეუძლიათ გონება მართონ და ღვთისადმი შიში მუდმივად შეინარჩუნონ. ხოლო ვისაც მუდმივი ღვთისნიერი სიფხიზლე არ ხელეწიფება, ის წარიტაცება და თავის ფიქრს ენას გადასცემს. მსგავს შემთხვევას ვხედავთ ზღვაზე მოცურავეებში: მათგან ისინი, რომლებიც გამოცდილნი არიან, თამამად გადიან ზღვაში, ვინაიდან იციან, რომ საფრთხე არ ემუქრებათ. ხოლო ვინც ამ ხელოვნების შესწავლას ახლა იწყებს, ის, როგ...
427. როდესაც ფსალმუნთგალობაში ვარჯიშის ან ადამიანებთან შეხვედრისას აზრები შემაწუხებენ და ბაგეებით ღვთის მოხმობის საშუალება არა მაქვს, მაშინ, თუ მას გულში მოვუხმობ ან მხოლოდ გავიხსენებ, საკმარისი არ იქნება ეს შეწევნის მისაღებად?
იხილეთ სრულად
თუ ფსალმუნთგალობის ან ადამიანთა გარემოში ყოფნისას ღმერთს ბაგეების გარეშე მოუხმობ, არ გეგონოს თითქოს ეს მოხმობა არაა, არამედ გახსოვდეს, რომ ის გულთამხილავია და გულს აკვირდება, ამიტომაც გულში მოუხმე მას. წერილში სწორედ ესაა ნათქვამი: „დაჰხაშ კარი შენი და ილოცე მამისა შენისა მიმართ ფარულად“ (მათე 6, 6). მაშ დავახშოთ ბაგეები და გულში ვილოცოთ, რამეთუ ვინც ბაგეებს ხშავს და ღმერთს უხმობს, ან გულში ლოცულობს, ის აღნიშნულ მცნებას ასრულებს. და თუ გულშიც ვერ...
425. როგორ მოვიპოვო ლოცვის, კითხვის და ფსალმუნთგალობისას გულის ლმობიერება?
იხილეთ სრულად
ლმობიერება მუდმივი ხსოვნიდან მოდის. ამიტომ, მლოცველმა თავის საქმეები უნდა გაიხსენოს და ახსოვდეს, თუ როგორ დაისჯებიან მსგავს საქმეთა მკეთებლები და ის საშიში ხმაც უნდა ჩაესმოდეს: „წარვედით ჩემგან წყეულნო, ცეცხლსა მას საუკუნესა” და ა.შ. (მათე 25, 41). ხსოვნაში ცალ-ცალკე, თითოეული ცოდვის გახსენებას არ ვგულისხმობ, რათა მტერმა ზოგჯერ მათი გახსენებითც არ დაგვატყვევოს, არამედ საკმარისია გვახსოვდეს, რომ ცოდვილები და დამნაშავეები ვართ. და თუ ამის შემდეგაც ...
