52. გონება, რომელიც უფალსაა მინდობილი და ლოცვითა და სიყვარულით მასთან ჰგიებს, არის ბრძენი, კეთილი, ძლიერი, კაცთმოყვარე, მოწყალე, სულგრძელი და უბრალოდ რომ ვთქვათ, თითქმის ყველა ღვთიური თვისების მატარებელი. ხოლო ღვთისაგან განშორებული და ნივთიერ საგნებთან დამეგობრებული, ავხორცობას მიცემული გონება, ან პირუტყვულია, ან მხეცური, რის გამოც ადამიანებს ებრძვის.

link

როდესაც ლოცვისას გული და გონება ერთდებიან და გულისსიტყვების განბნევა წყდება, მაშინ გული სულიერი სითბოთი თბება, ამ სითბოში ქრისტეს ნათელი გამობრწყინდება, ქრისტეს ნათელი კი მშვიდობითა და სიხარულით ავსებს შინაგან კაცს. ყველაფრისათვის ღმერთს უნდა ვმადლობდეთ და მას უნდა მივანდოთ თავი; მასვე წარვუდგინოთ ყველა ჩვენი აზრი, სიტყვა და საქმე, ამასთან ვეცადოთ, ყველაფერი მხოლოდ მის წინაშე სათნო-ყოფისაკენ მივმართოთ

link

184. გადაიტანე უფალზე შენი საქმენი (მიანდე მას) და „ჰპოვებ, – ამბობს, – მადლს“, რათა არ მოხდეს ისე, რომ ჩვენს შესახებაც ითქვას წინასწარმეტყველის მიერ: „ახლოს ხარ შენ, უფალო, მათ ბაგეებთან, მაგრამ შორს ხარ მათი თირკმლებისგან (შდრ. იერ. 12.2). ვერავინ სხვა, იესოს გარეშე, ვერ დაამშვიდებს მყარად შენს გულს ვნებებისგან, თუ არა თავად იესო ქრისტე, რომელმაც შეაკავშირა შორს განდომილნი (ე.ი. შეაკავშირა, თავისი განკაცებით, ღვთაებრივი და ადამიანური ბუნება).

link

144. ჭეშმარიტად მოაზროვნე სული, ხედავს რა უკეთურთა კეთილდღეობას და უღირსთა ბედნიერ ყოფას, არ მშფოთვარებს მათი ამცხოვრებისეული განცხრომის წარმოდგენისას, როგორც ეს ემართებათ განსჯის უნარს მოკლებულ ადამიანებს, რადგან ნათლად უწყის მან ბედ-იღბლის უმდგრადობაც, ამა ყოფის უსახურობაც, ამ ცხოვრების სწრაფწარმავლობაც და სამართლიანობის მოუსყიდველობაც. სწამს თავისი თავის შესახებ ამგვარ სულს, რომ არ იქნება იგი ღვთისგან უყურადღებოდ დატოვებული აუცილებელი საზრდოს ...

link

სასიკეთო და მაცხოვნებელია ჩვენთვის მწუხარება! ღვთის სამართლიანი სამსჯავროს განჩინებით ვისჯებით ჩვენი ცოდვების გამო, მაგრამ ამასთანავე, ღვთის უსაზღვრო გულმოწყალებით, მწუხარებანი სულიერი უძლურებისა და წყლულების მკურნალად გამოგვადგება - ისინი წმენდენ და სრულყოფენ ჩვენს კეთილ თვისებებსა და საქმეებს, ღირსგვყოფენ დავიმკვიდროთ მარადიული, მომავალი სიკეთეები. მაგრამ ამასთან, ჩვენც მოგვეთხოვება, სულგრძელებით, მოთმინებით გადავიტანოთ განსაცდელები, სრულიად მი...

link

გონების თვალი არ მოაშოროთ გულს. ყველაფერი, რაც იქიდან გამოდი, მაშინვე შეისწავლეთ: თუ კარგია - დაე იცოცხლოს; თუ ცუდია - მოკვდეს. ისწავლეთ საკუთარი თავის შეცნობა. რომელი აზრიც გულიდან ხშირად გამოდის, ის ვნება ძლიერია; სწორედ, მის წინააღმდეგ დაიწყეთ უფრო ძლიერი მოქმედება. მაგრამ მთლიანად საკუთარ თავს არაფრით არ დაეყრდნოთ და იმედი ნუ გექნებათ, რომ საკუთარი შრომით რაიმეს მიაღწევთ. განსაწმედელ კურნებას და საშუალებას უფალი გვიგზავნის. მას მიაბარეთ თავი....

link

უძლეველი ძალი აქვს სიტყვასა ღვთისასა. იგი არს ცხოველი და ძლიერი, იგი მისწვდება განსაყოფელადმე სამშვინველისა სულისა, ძვალთა და ტვინთა, იგი განიკითხავს გონებასა და ზრახვასა კაცისასა; მაშასადამე, მას შეუძლია გამოცვლა და გაუმჯობესება მრთელისა კაცის ბუნებისა. გარნა, საყვარელო ძმაო, ესრეთი საკვირველი ძალი ღვთის სიტყვისა მხოლოდ მაშინ მოქმედებს გულში, ოდეს შენ არ დააბრკოლებ მოქმედებასა მისსა, არამედ სრულიად მიუშვებ მას; ოდეს არ უშლი და არ აყენებ მოქმედე...

link

როცა ბოროტება სულს გიშფოთებს და სასოს გართმევს, გაიხსენე, რა უსაზღვროდ უყვარხარ ყოვლადძლიერსა და ყოვლადსახიერ ღმერთს, რომელიც დრომდე ითმენს ბოროტებას და როცა ჟამი დგება, საკადრისად სჯის მას. შენ შენი თავისთვის, შენი გვამის ერთი ასოსთვის - ენისათვის ვერ მოგივლია, ჰოდა, განსაჯე, ვინ უნდა იყოს ის, ვინც მთელ მსოფლიოს მართავს, ვინც მას ამ საოცარ წესრიგში ამყოფებს, განაგებს ადამის მთელ მოდგმას, ბოროტსა და დაცემულს, მიუხედავად ამისა, მაინც კეთილდღეობის ...

link

გამხნევდით! როდესაც სულიერი სითბო მოგაკლდებათ, შიშით და ძრწოლით შეუვრდით ღმერთს და ყველანაირად ეცადეთ მის აღდგენას. ყველაფერი მისგანაა, ხანდახან მოწყინება, სევდა, სულის და სხეულის სიმძიმე გეწვევათ, შესაძლოა დიდი ხნითაც, მაგრამ სიმხდალე არ გამოიჩინოთ, მტკიცედ იდექით თქვენს არჩეულ გზაზე. გულმოდგინედ შეასრულეთ დადგენილი კანონები და ნუ მოელით ამით სულის უგრძნობელობა განგეშორებათ. იმასაც არ ელოდოთ, რომ სული ყოველთვის ერთნაირად იქნება გამთბარი და დამტკ...

link

მართალი და ღვთისმოყვარე გული, რომელიც ღმერთს ყველაფერში ემორჩილება და მიჰყვება, კეთილდღეობაშიც მადლობს და უგალობს უფალს, როგორც კეთილისმყოფელს; უბედურების ჟამსაც ცნობს და აქებს ღმერთს, როგორც კეთილისმყოფელს. დავითთან ერთად აღიარებს: "კეთილ არს ჩემდა, რამეთუ დამამდაბლე მე" (ფსალმ 118. 71) და ყოველ ჟამს მხიარულებასა და მწუხარებაში. იმავე ფსალმუნთმგალობელთან ერთად აკურთხევს ღმერთს: "ვაკურთხო უფალი ყოველსა ჟამსა, მარადის ქება მისი პირსა ჩემსა" (ფსალმ...

link