
ქრისტემ თავისი სიკვდილით დაამარცხა ცოდვა და თავისი აღდგომით დაამარცხა სიკვდილი
ქრისტემ თავისი სიკვდილით დაამარცხა ცოდვა და თავისი აღდგომით დაამარცხა სიკვდილი
შენი დაბადება ადამიანებს უხაროდათ: ისე იცხოვრე, რომ შენი სიკვდილის გამო ტიროდნენ.
ჩვენ იმიტომ გვეშინია სიკვდილის, რომ დაუდევრად ვცხოვრობთ და სუფთა სინდისი არ გვაქვს.
ჩვენ სწრაფად გვიახლოვდება გაფითრებულ ცხენზე მჯდომი - მისი სახელი სიკვდილია (აპოკ. 6, 8).
ვინც იმისთვის ცხოვრობს, რომ მარადიულად იცხოვროს, მას სიკვდილისა არასოდეს შეეშინდება.
როგორც ადამიანი აუცილებლად გამოსცდის სიკვდილს, ასევე ვერც მწუხარებებს აუვლის გვერდს.
სიკვდილი არ შეგვპირებია, რომ დაგვიცდის მანამ, ვიდრე ჩვენ მის შესახვედრად მოვემზადებით.
უეცარ სიკვდილს ღმერთი ორი მიზნით მოავლენს: ცოდვილის დასასჯელად და სხვათა განსასწავლად.
ნუ გაშინებს სიკვდილი, იმიტომ, რომ ღმერთმა ყველაფერი ისე მოაწყო, რომ შენ მასზე მაღლა დადგე.
ცოდვილნი ცოცხლებიც კი მკვდარნი არიან, მართალნი კი ცოცხლები არიან მაშინაც, როცა კვდებიან.