
თვით ღმერთია გულღია, რამეთუ გონიერი ქმნილებები შექმნა, რომელთათვისაც შეეძლო, საკუთარი სრულყოფილება გაეხსნა.
თვით ღმერთია გულღია, რამეთუ გონიერი ქმნილებები შექმნა, რომელთათვისაც შეეძლო, საკუთარი სრულყოფილება გაეხსნა.
ადამიანი ღმერთი არ არის; მაგრამ მისი არსებობის მიზანი, უფლის მცნების მიხედვით, ღვთის მსგავსებაა (ლევ. 11, 45; მათე 5, 48).
ეშმაკი ღმერთს ადამიანების წინაშე ადანაშაულებს, ადამიანებს - ღვთის წინაშე და ადამიანებს - თვით ადამიანების წინაშე.
უფალი მაშინ გვიახლოვდება, როცა თავად ვუახლოვდებით მას. "ვინ ისმინოს ხმისა ჩემისა" ამბობს იგი, "შევალ მასთან" (აპოკ. 3,20)
მხოლოდ ადამიანს მიანიჭა არსთა განმრიგემ ხატება თვისი: "და შექმნა ღმერთმან კაცი სახედ თჳსა და ხატად ღმრთისა" (დაბ. 1,27).
იმაზე დიდებული არაფერია, ვიდრე ღმერთთან მყოფი ადამიანი და არაფერია იმაზე არარაობა, ვიდრე ადამიანი - ღმერთის გარეშე
კაცი გარეგნობით იცნობა, ხოლო გონიერი – სახის გამომეტყველებით შეხვედრისას.
სამოსელი, სიცილი და სიარული ამხელს ადამიანს.
უფლისთვის ცალკეული ადამიანი არანაკლებ ღირებულია, ვიდრე ქვეყნები და ერები, რამეთუ თითოეული სულის ცხონება მისი კეთილი ნებაა.
თითოეული ჩვენგანი ღვთივქმნილი მშვენიერი ჭურჭელია, რომელიც უფლის მადლით უნდა იყოს სავსე და წარმოადგენდეს ტაძარს სულისა წმიდისა.
როდესაც ადამიანთა შემწეობის იმედს დაკარგავ, ღმერთს მიმართე და მიიღებ მას იქ და ისე, სადაც და როგორც არც ელოდი და არც წარმოგიდგენია